Το απόμακρο αγκομαχητό της μηχανής του τρένου, που λιγόστευε, όσο αυτό απομακρύνονταν στο σκοτάδι, τάραξε για λίγο τη σιγαλιά του μικρού χωριού. Μόνο για λίγο όμως. Ύστερα έδωσε πάλι τόπο στο φυσικό μουρμούρισμα της νύχτας. Το ήρεμο κελάρυσμα των νερών του ποταμιού και το ελαφρό φύσημα του αέρα, που έκανε τους ίσκιους των δένδρων να μετακινούνται γρήγορα, σα φαντάσματα, μέσα στο φεγγαρόφωτο της νύχτας.
Ώρα 3.00. Νεκρική σιγή στο μικρό χωριό….. Έτσι τουλάχιστον φαίνεται………
Μοναχά σαν πέρναγες έξω απ΄του γεροΜπέρκου το «γύφτικο» Διαβάστε το υπόλοιπο