Ένας σπάνιος αρχιτεκτονικός θησαυρός βρίσκεται κρυμμένος, λίγα μόλις εκατοντάδες μέτρα βόρεια του χωριού μας (Aγία Σοφία) και συγκεκριμένα στη λαγκαδιά, που βρίσκεται ο ξεροπόταμος «Ξεριάς».

Αναφερόμαστε στο ομώνυμο παλαιό πέτρινο παραδοσιακό γεφύρι, που στέκει εκεί επιβλητικά, για πάνω από 150 χρόνια τώρα, σε ένα στένωμα, πάνω από την κοίτη του ποταμού και εξυπηρετούσε σε καθημερινή βάση δεκάδες ΑγιαΣοφίτες, κατά τον πηγαιμό τους στη στάση του τρένου και τα χωράφια τους στη Ροινά, αλλά και δεκάδες αγωγιάτες που έκαναν χρήση του ημιονικού δρόμου: Καστρίου – Δραγουνιού – ΑγιαΣοφιάς – Μάσκλινας κ.λ.π.

Αποτελούσε τμήμα της παραπάνω ημιονικής οδού και κατασκευάστηκε από Καστρίτες, Καρατουλιάνους και άλλους τεχνίτες της περιοχής, πολύ πριν την εγκατάσταση των πρώτων οικιστών στη Μάσκλινα και την Αγία Σοφία, που ξεκίνησε περίπου το έτος 1850.

Το ημικυκλικό του τόξο (καμάρα) έχει άνοιγμα πέντε (5) μέτρα, το ύψος από την κοίτη του ποταμού επτά (7) μέτρα και το πλάτος του (καλντερίμι για τη διάβαση πεζών) 3.90 μέτρα.

Η τεχνική της κατασκευής του, απολύτως ίδια όπως και των υπόλοιπων γεφυριών της εποχής. Αντικείμενο θαυμασμού αποτελούν στον περαστικό, τα ψηλά Ποδαρικά του (βάθρα), η Καμάρα, τα Κλειδιά (σφήνες) στο ύψος της καμάρας και τα δεκάδες πελεκητά Καμαρολίθια (αγκωνάρια, παραγώνια και σιντήρια). Δεν γνωρίζουμε μόνο εάν ο πρωτομάστορας, είχε τοποθετήσει στο εσωράχιο του Κλειδιού της Καμάρας, εκείνο το κουδουνάκι (σήμα κινδύνου) για τους αγωγιάτες, που κουδούνιζε όταν φυσούσε ο δυνατός αέρας, προειδοποιώντας τους αγωγιάτες για ενδεχόμενο παρασυρμό.

Κι εδώ ο χρόνος, έχει αφήσει έντονα σημάδια φθοράς, ιδίως στο καλντερίμι, αλλά και στα σημεία που εφάπτεται με τον ημιονικό δρόμο που ενώνει.

Ευελπιστούμε στην αποκατάσταση. Αξίζει να διατηρήσουμε αυτό το σπάνιο Αρχιτεκτονικό και παραδοσιακό μνημείο του τόπου μας.