Η αγάπη του Τάσου, προς το χωριό της καταγωγής του (τη γενέτειρα του παππού και της μητέρας) είχε εκδηλωθεί πριν από πολύ καιρό, με αρκετούς τρόπους, που έπεισαν και τον πιο δύσπιστο, ότι η ΑγιαΣοφιά μας, έχει σύμμαχο και υποστηρικτή στα δύσκολα, έναν ακόμα νέο άνθρωπο.

α) Απόκτηση και ανακαίνιση οικίας. β) Μέλος για αρκετά χρόνια στο Δ. Σ. του Πολιτιστικού μας Συλλόγου, με έντονη ενεργό δράση. γ) Εντατική καλλιέργεια χτημάτων. δ) Συχνές επισκέψεις και συμμετοχή σε όλες τις εκδηλώσεις του χωριού μας. Και τελευταία ……., με εντατική καλλιέργεια ελαιόδενρων, που συνεχίστηκε προσφάτως, με φύτεμα αρκετών δεκάδων μικρών ελιών (πάνω από 200), σε χτήματα όπου πρώτα ήταν γεμάτα με άγρια βλάστηση και εγκαταλειμμένα. Το αισιόδοξο αυτό γεγονός, που αποδεικνύει ένα «δέσιμο», μια κλίση ενός νέου ανθρώπου προς την ύπαιθρο και τη γενέτειρά μας, ήταν αδύνατο να αφήσει αδιάφορο τον φωτογραφικό φακό !

Πρώτα απ΄ όλους χάρηκαν οι φίλοι του, που έτρεξαν να τον βοηθήσουν φυτεύοντας τις ελιές, σε σημεία όπου νωρίτερα είχαν μετρήσει και ευθυγραμμίσει με πασσάλους.

Περισσότερο όμως απ΄ όλους, είμαστε σίγουροι ότι, θα χαίρεται κι ο παππούς (Τσαγκαρόγιαννης), που θα βλέπει  από «εκεί ψηλά» τα χτήματα στην «Κακοκεφάλα», στου «Χούζαρη», την «Πλάκα»  και τις «Αχλαδιές», να παίρνουν ζωντάνια, γεμίζοντας από ανθρώπους, γέλια και φωνές, όπως τον παλιό καλό καιρό.