Η σιγανή φθινοπωρινή βροχή, που είχε πέσει από νωρίς, έκανε τη μυρωδιά του πεύκου να είναι πιο έντονη στην περιοχή και οι στρωμένες στο έδαφος πευκοβελόνες, να είναι πιο κόκκινες και πιο γυαλιστερές.

Με το που χτύπησε η καμπάνα του Εσπερινού, δυο νυχτοκόρακες που περνούσαν σχεδόν ξυστά πάνω από τις κορυφές των πεύκων, άλλαξαν απότομα πορεία, ενώ οι κοκκινολαίμηδες και τα κοτσύφια, διέκοψαν για λίγο το τιτίβισμα, ανάμεσα στα ρείκια και τις κουμαριές, που έσταζαν από νερό…….

Μόνο εκείνος ο πολύχρωμος ήχος απ΄ τα τροκάνια των κοπαδιών στη γύρω περιοχή, εξακολουθούσε να διαχέεται ακάθεκτος ανάμεσα στο ομιχλώδες τοπίο, ομορφαίνοντας ακόμα περισσότερο την πλάση του Θεού, την ώρα που πλησίαζε το σούρουπο …

Μέσα σε ένα έντονο φθινοπωρινό σκηνικό, εορτάστηκε εφέτος η εορτή των Αγίων Αναργύρων στο ομώνυμο ξωκλήσι του χωριού μας (Αγία Σοφία), με πρωταγωνιστές, όπως πάντα, τους προσκυνητές, κατοίκους του χωριού και της γύρω περιοχής και κυρίως τους πιο παραδοσιακούς και τους πιο φυσιολάτρες, αυτούς δηλαδή που χρόνια τώρα, δίνουν πνοή και ζωντάνια στον τόπο μας.

Το επισφράγισμα των Ιερών Ακολουθιών, δόθηκε στην διπλανή αίθουσα συνεστιάσεων, όπου εκτός απ΄ τα πλούσια εδέσματα, περίσσεψαν το χαμόγελο, το κέφι, η κουβέντα, η επικοινωνία και η «ζεστασιά», ότι δηλαδή, λείπει σήμερα ανάμεσά μας.

Χρόνια πολλά, καλό μήνα.