41 χρόνια πέρασαν, από τότε που ο δάσκαλος του χωριού Κυριάκος Λαμπρόπουλος κατηφόρισε με τα παιδιά του Σχολείου, για να φωτογραφηθούν στην πλατεία του χωριού.

Έλπιζε και ελπίζει ακόμα το χωριό μας, σε τούτα τα παιδιά.

Σήμερα το μήνυμα της παραπάνω φωτογραφίας παραμένει διαχρονικό και επίκαιρο όσο ποτέ άλλοτε. Εμείς τα «παιδιά» της Σχολικής χρονιά του 1973, ας εξακολουθήσουμε να είμαστε αγαπημένα και μονιασμένα, όπως εκείνο τον καιρό, γιατί μόνο κατ΄ αυτό τον τρόπο θα προσφέρουμε το μεγαλύτερο καλό στον τόπο μας.

Η δημοσίευση της παραπάνω φωτογραφίας την παρούσα χρονική περίοδο, δεν είναι καθόλου συγκυριακή. Διανύουμε εκλογές και συνήθως αυτή η περίοδος αφήνει «πληγές» στον τόπο μας που κάνουν να επουλωθούν αρκετό καιρό, μήνες ίσως και χρόνια…..

Και αυτές οι πληγές ανοίγουν επειδή συνήθως δεν επικρατεί ωριμότητα και λογική. Καθένας έχει το δικαίωμα μιας μόνο ψήφου. Και καθένας επίσης έχει το ιερό δικαίωμα της γνώμης, της κρίσης, της άποψης που δεν μπορεί να του τη στερήσει, αλλά ούτε και να του τη μεταβάλει κανείς.