Εκεί που ονειρεύονται να βρεθούν πολλοί, τολμούν να πραγματοποιήσουν το όνειρο λίγοι και τελικά το καταφέρνουν ακόμα λιγότεροι, εκεί, που σαν βρεθείς, η ψυχή υπερίπταται του σώματος, τα μάτια βουρκώνουν από τα έντονα κι απερίγραπτα συγκινησιακά βιώματα, κι ο καθάριος ορεινός αέρας δροσίζει το ταλαιπωρημένο ψυχοσωματικά κορμί. Εκεί, που οι μεθυστικές μυρωδιές και τα έντονα χρώματα της φύσης, ξεσηκώνουν τις αισθήσεις, καθαρίζουν το μυαλό από τις αρνητικές σκέψεις και αναζωογονούν την ψυχή. Εκεί, σε υψόμετρο 2.918,80 μέτρων, στην πιο ψηλότερη κορυφή του Ολύμπου και της Ελλάδος, στον Μύτικα, βρέθηκε ένα ΑγιαΣοφιτάκι, το πρώτο στα καταγεγραμμένα ιστορικά του χωριού, που κατακτά τον Όλυμπο.

Η παρέα των έξι (6) φίλων, διαθέτοντας, συν τοις άλλοις και τεράστια αποθέματα ψυχοσωματικής αντοχής, ξεκίνησε πεζοπορώντας από τα «Πριόνια», τοποθεσία έξω από το Λιτόχωρο Πιερίας και διανύοντας μια κουραστική, αλλά όμορφη, ανηφορική διαδρομή οχτώ (8) χιλιομέτρων, ανάμεσα σε πλατάνια, οξιές, έλατα, μαυρόπευκα, κέδρους, δίπλα σε πηγές, με τρεχούμενα νερά και διερχόμενους αγωγιάτες, έφτασε στο καταφύγιο «Γιώσος Αποστολίδης» όπου και διανυκτέρευσε. Την επομένη και μετά από μια κουραστική και επικίνδυνη αναρρίχηση διάρκειας δύο (2) ωρών, οι τέσσερις (4) τελικά από τους πιο πάνω, κατέκτησαν την υψηλότερη κορυφή του Ολύμπου, βιώνοντας, ως ανταμοιβή, σπάνια συναισθήματα και εικόνες απαράμιλλης αισθητικής ομορφιάς, που οι λέξεις αδυνατούν να περιγράψουν…

Γιάννη, ευχόμαστε ακόμα πιο ψηλά.