Στο Μνημείο των Αρκάδων πεσόντων.
H επιμνημόσυνη δέηση που εψάλλη στον Ι. Ν. του χωριού μας, μετά την πανηγυρική Δοξολογία, για την ανάπαυση των ψυχών των πεσόντων ΑγιαΣοφιτών στο Αλβανικό μέτωπο, λόγω της εορτής της Εθνικής Επετείου της 28ης Οκτωβρίου, ήταν εντελώς λιτή, σύντομη και τυπική. Ο Ιερέας, εξαναγκασμένος απ΄ την περίσταση και εμφανώς λυπημένος, δεν μετέβη στο διπλανό Κοιμητήριο, για να διαβάσει τις συνήθεις επιπρόσθετες ευχές. Τα οστά των ηρώων του χωριού μας, του Γεωργίου Ρόλλα του Κων/νου και του Ιωάννη Σημάδη του Αριστείδη, που σκοτώθηκαν για την πατρίδα στο Αλβανικό μέτωπο, δεν βρίσκονται εκεί, ούτε και στο διπλανό οστεοφυλάκιο.
Αντ΄ αυτού κείτονται στην ερημιά. Σε κάποια αφιλόξενη κορυφή των Αλβανικών βουνών, εκεί που βασιλεύει «άκρα του τάφου σιωπή» και δεν ακούγεται φωνή ανθρώπου. Με μόνη συντροφιά τ’ αγρίμια και τους παγερούς βοριάδες.
Η θύμησή τους όμως και η θυσία τους για την Πατρίδα, παραμένει στο μυαλό όλων μας, ενώ τα ονόματά τους γράφτηκαν στο Πάνθεο των Ηρώων. Kαι εν προκειμένω, σε ένα μεγαλόπρεπο Μνημείο για τους Αρκάδες πεσόντες του έπους 1940 – 41, το οποίο αποτελεί ταυτοχρόνως και ένα διφυές έργο (Μνημείο και Αρχιτεκτόνημα συνάμα), που κατασκεύασε προσφάτως με οικογενειακές δαπάνες εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ, μετά από αγώνα είκοσι (20) περίπου ετών, ο Αργύρης Πετρονώτης, γεν. 1924 στην Τρίπολη, συνταξιούχος αναπληρωτής καθηγητής Ιστορίας της Αρχιτεκτονικής στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης, πτυχιούχος επίσης του τμήματος Ιστορίας και Αρχαιολογίας της Φιλοσοφικής Σχολής Αθηνών και Διπλωματούχος Αρχιτέκτων Μηχανικός (Ε.Μ.Π.), ο οποίος είχε διατελέσει και Διδάκτωρ Μηχανικός στο Πολυτεχνείο του Μονάχου.
Το μνημείο, που βρίσκεται στο Β.Δ. άκρο του στρατοπέδου του 11ου Σ.Π. στην Τρίπολη, αφιερώθηκε απ΄ τον ίδιο στην μνήμη του θανόντος αδελφού του (Ανθ/λγου Μιχαήλ Πετρονώτη), ο οποίος σκοτώθηκε στο Αλβανικό μέτωπο, περιοχή Μάλι Σπάτ, την 30-12-1940, αλλά και στη μνήμη των συνολικά 603 ανιχνευθέντων πεσόντων στο Αλβανικό Μέτωπο, κατά το έπος του 1940 – 1941.
Τα ονόματα όλων των πεσόντων, αναγράφονται στον εξωτερικό χώρο του μνημείου, επάνω σε δεκαοχτώ (18) στήλες, ενώ στον εσωτερικό χώρο αυτού, βρίσκεται (ημιτελής) ο Ι. Ν. της Αγίας Σκέπης και παρεκκλήσια του Αγίου Γεωργίου και Αγίου Νικολάου, προστάτων Αγίων των ενόπλων δυνάμεων.
Σημαντική βοήθεια για το παραπάνω έργο, προσέφερε ο κ. Γεώργιος Ζαχαρόπουλος, ο οποίος ερεύνησε για τα στοιχεία των θανόντων, αλλά και η Περιφέρεια Πελοποννήσου, ο Δήμος Τρίπολης και η ΔΙ.ΚΕ. (Δ/νση Κέντρων) Πελοποννήσου του Γ.Ε.Σ.
Επίσης σημαντικές πληροφορίες για τους πεσόντες της Αγίας Σοφίας, παρείχε και ο Πολιτιστικός Σύλλογος του χωριού μας, κατά παρελθόντα χρόνο, μετά από σχετική αλληλογραφία που πραγματοποίησε με τον ίδιο τον κ. Πετρονώτη (σχετικές οι τελευταίες 2 φωτογραφίες).
Τιμή και δόξα στους ήρωες της Αγια Σοφιάς, που θυσιάστηκαν για την Πατρίδα.
Περισσότερα για τη συνεισφορά των ΑγιαΣοφιτών στο έπος του 1940 – 41 και εδώ
Η ανέγερση του παραπάνω Μνημείου κόστισε πάνω από 550.000,00 € και ακόμα ο εσωτερικός του χώρος είναι ημιτελής, ελλείψει οικονομικών πόρων.
Κυριολεκτικά ο κ. Α. Πετρονώτης, πούλησε ότι είχε και δεν είχε, προκειμένου εξασφαλίσει τους απαραίτητους πόρους για την κατασκευή του. Για τη συλλογή των απαραίτητων ιστορικών στοιχείων, ταξίδεψε αρκετές φορές στα Αλβανικά βουνά, κυρίως στο περίφημο ύψωμα 731.
Ο κυριότερος λόγος της ανέγερσής του, ήταν η αγάπη που είχε στον αδελφό του Μιχάλη που σκοτώθηκε στο Αλβανικό Μέτωπο, καθώς και για να εμποτίσει τις νεώτερες γενιές με αισθήματα φιλοπατρίας.
Εκφράζουμε τα συγχαρητήριά μας στον ίδιο, για την κατασκευή του μνημειώδες αυτού έργου.