Έναν διακαή παιδικό του πόθο, εκπλήρωσε πρώην κτηνοτρόφος του χωριού μας, με δικά του έξοδα.  Εκείνον, που στερήθηκε απ΄ όταν ήταν παιδί.

Μια πέτρινη βρυσούλα στη Σταλιώνα, σε μια τοποθεσία όπου κι αυτός – μαζί με άλλους τσοπάνηδες – στάλιζε (ξεκούραζε εν ακινησία) το κοπάδι με τα ζώα του, τ’  απομεσήμερα του καλοκαιριού.

Γι’ αυτό άλλωστε ονομάστηκε έτσι η περιοχή.

Το παραπάνω έργο ομόρφυνε κατά πολύ και την περιοχή της Σταλιώνας, αλλά και μια απ΄ τις πιο σημαντικές πεζοπορικές διαδρομές του χωριού μας. Αυτή που ξεκινάει από το κέντρο και καταλήγει στο εξωκλήσι των Αγίων Αναργύρων, προσφέροντας άπλετη θέα στους περιπατητές.

Παραμένει σε εκκρεμότητα η τροφοδοσία της Βρύσης με νερό, αλλά και η εξασφάλιση της καθαρότητας του νερού.

Η πέτρινη πινακίδα που τοποθετήθηκε στο διπλανό κάθισμα, υποδεικνύει τον κατασκευαστή του έργου και τον βοηθό του.