«… κείται τούτο επί μιας πλαγιάς, κάτωθεν της οποίας ρέει μικρό ποταμάκι, εκ του ύδατος του οποίου κινούνται τρεις υδρόμυλοι.

Αναμφιβόλως η ρεματιά αυτή είναι πολύ ρομαντική ιδίως κατά την Άνοιξη, ότε οι καρυδιές, ροδιές, πλατάνες και τα άλλα οπωροφόρα δένδρα κρύπτουν μέσα εις το σύσκιο αυτό μέρος τα πιο καλλικέλαδα πτηνά.

Κοσσύφια και αηδόνια κάτω από τα πυκνά φυλλώματα των δροσερών δένδρων και υπό τον ρυθμικόν μουρμουρισμόν των κελαριζούντων υδάτων, ψάλλουν με τας μελωδικάς των φωνάς το χαρούμενο Ανοιξιάτικο τραγούδι και σκορπούν γύρω μια γλυκιά ευχαρίστηση….»

             Καλλίστρατος Καλλούτσης (ΚΥΝΟΥΡΙAΚΑ – ΑΘΗΝΑ 1930)

Κάθε άλλη περιγραφή, περιττεύει και ωχριά, μπροστά σε αυτή που έδωσε, πριν από 86 χρόνια, ο Καστρίτης συγγραφέας (ποιητής θα άρμοζε καλύτερα) Καλλίστρατος Καλλούτσης, σε ένα από τα πιο κύρια χαρακτηριστικά σημεία του τόπου μας, τα οποία προσδίδουν ιδιαίτερη ομορφιά σε αυτόν. Αναφερόμαστε στην, απείρου φυσικού κάλλους, ρεματιά του χωριού μας, η οποία κρύβει μέσα της, παλιούς νερόμυλους, πέτρινες βρύσες, περιβόλια και άλλα χαρακτηριστικά στοιχεία, μιας άλλης περασμένης και νοσταλγικής ζωής.