Αγία Σοφία Blog

Το κίτρινο, το κόκκινο και το πορτοκαλί, είναι “αυτά” που κυριαρχούν τούτη την περίοδο στο όμορφο χωριό μας. Μαζί τους, κι εκείνη η γνώριμη σιωπηρή ατμόσφαιρα, που διαδέχτηκε το πολύβουο καλοκαίρι. Μελαγχολική βέβαια, αλλά… θεραπευτική κατά πολλούς.

Η ιογενής νόσος, που εκδηλώνεται στη χώρα μας με μορφή πανδημίας, την παρούσα χρονική περίοδο, η οποία έχει τρομοκρατήσει μεγάλο μέρος του πληθυσμού, δεν είναι η μοναδική στη μακρόχρονη, ανά τους αιώνες, ιστορία της. Και τούτο πρέπει να μας παρηγορεί και να μας γεμίζει ελπίδα, ότι κάποτε θα αποτελεί μια δυσάρεστη ανάμνηση.

Αν και λιγοστή η φετινή παραγωγή, το λιομάζωμα ξεκίνησε στον τόπο μας, μιας και δεν υπάρχει η πολυτέλεια – σχεδόν – από κανέναν, να αφήσει τον ευλογημένο καρπό να γίνει βορά στους φτερωτούς μας φίλους, ή και στο ανεμοβρόχι, που συνήθως εντείνεται όσο πλησιάζει ο Χειμώνας.

Αποπερατώθηκε από τις αρμόδιες υπηρεσίες του Δήμου Βόρειας Κυνουρίας, η τσιμεντόστρωση – που είχε ξεκινήσει προσφάτως – της περιφερειακής οδού του χωριού μας, η οποία διασχίζει το Ν. Δ. τμήμα του και οδηγεί προς Αγίους Αναργύρους κ. α. τοποθεσίες.

Έναν διακαή παιδικό του πόθο, εκπλήρωσε πρώην κτηνοτρόφος του χωριού μας, με δικά του έξοδα.  Εκείνον, που στερήθηκε απ΄ όταν ήταν παιδί. Μια πέτρινη βρυσούλα στη Σταλιώνα, σε μια τοποθεσία όπου κι αυτός – μαζί με άλλους τσοπάνηδες – στάλιζε (ξεκούραζε εν ακινησία) το κοπάδι με τα ζώα του, τ’  απομεσήμερα του καλοκαιριού.

Κάτω απ΄ το γλυκό φθινοπωρινό ήλιο και μέσα σ΄ ένα ανάλογο φθινοπωρινό σκηνικό, εορτάστηκε φέτος, η εορτή των Αγίων Αναργύρων στο ομώνυμο ξωκλήσι του χωριού μας (Αγία Σοφία) στην οποία συμμετείχαν αρκετοί προσκυνητές. Ντόπιοι κι απόδημοι ΑγιαΣοφίτες, κι άλλοι από τη γύρω περιοχή. Κυρίως οι πιο παραδοσιακοί και οι πιο φυσιολάτρες, αυτοί δηλαδή που εδώ…