Αγία Σοφία Κυνουρίας – Καλωσόρισμα στη σελίδα μας
– Είμαστε μια ομάδα, απ΄τους λίγους εναπομείναντες κατοίκους του χωριού μας, οι οποίοι κάποτε ξεπερνούσαν, τα διακόσια πενήντα (250) άτομα… Μέλη του Πολιτιστικού Συλλόγου, του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου, του Τοπικού Συμβουλίου. Όλοι φανατικοί λάτρες του.
– Σκοπός της ανάρτησης της παρούσας ιστοσελίδας, που έγινε με πρωτοβουλία της παραπάνω ομάδας, είναι: α. Να προβάλλουμε το χωριό μας και να αναδείξουμε τις σημαντικές φυσικές ομορφιές του, β. να ευαισθητοποιήσουμε τους απανταχού ευρισκόμενους ΑγιαΣοφίτες, ώστε να ενδυναμώσουν την αγάπη τους για τη γενέτειρά τους, καλλιεργώντας κλίμα επιστροφής σε αυτή, έστω και περιστασιακώς, με σκοπό την δημιουργία νέων οικιστών και κατά συνέπεια τη συνέχιση της ύπαρξης της Αγίας Σοφίας, γ. να ενισχύσουμε οικονομικά τον Πολιτιστικό Σύλλογο και τον Ιερό Ναό Αγίας Σοφίας, ώστε να μπορέσουν να αντεπεξέλθουν στους σκοπούς και το δύσκολο έργο τους δ. να διατηρήσουμε την Ιστορία του αγαπημένου μας χωριού και ε. να τονώσουμε την μεταξύ μας επικοινωνία.
Το χωριό μας, η Αγία Σοφία, είναι ένα μικρό χωριουδάκι, που ανήκει διοικητικά στην επαρχία Κυνουρίας του Νομού Αρκαδίας, βρίσκεται είκοσι (20) χιλιόμετρα ανατολικά της Τρίπολης και στη μέση της διαδρομής Τρίπολης – Άστρους.
Ονομάστηκε Αγία Σοφία, από την εκκλησία του, που είναι αφιερωμένη στη μνήμη της Αγίας Σοφίας και των τριών θυγατέρων της, Πίστεως, Ελπίδας και Αγάπης.
Κατοικήθηκε για πρώτη φορά, πριν από εκατόν πενήντα (150) χρόνια περίπου, μετά το έτος 1850, με οικιστές κατοίκους κυρίως από το χωριό Καράτουλα της Κυνουρίας (Καστριτοχώρι), οι οποίοι εντόπισαν και εκτίμησαν τη γεωγραφική του θέση, αλλά και το θαυμάσιο φυσικό του περιβάλλον, με το τρεχούμενο (ακόμα) νερό της κεντρικής ρεματιάς, το πρόσφορο έδαφος για καλλιέργεια περιβολιών, τα καταπράσινα βουνά και τις βαθύσκιωτες λαγκαδιές του.
Οι κάτοικοί του τα παλιότερα χρόνια, ασχολήθηκαν κυρίως με την γεωργία και κτηνοτροφία, αλλά και με παραδοσιακές τέχνες, όπως την σιδηρουργία και βαρελοποιία κ.α.(υδρόμυλοι, ασβεστοκάμινα).
Μέχρι και το τέλος της δεκαετίας 1940, το χωριό, έσφυζε από ζωή και έφτασε να έχει πάνω από διακόσιους πενήντα (250) κατοίκους. Ήταν τότε που δούλευαν αδιάκοπα οι τέσσερις υδρόμυλοι, τα γύφτικα, τα ασβεστοκάμινα και τα βαρελάδικα της Αγια Σοφιάς, εξυπηρετώντας όχι μόνο κατοίκους του ίδιου του χωριού, αλλά και πάρα πολλών άλλων γειτονικών, ενώ τα βουνά και οι λαγκαδιές του, αντιλαλούσαν από τα κουδούνια, τα βελάσματα των κοπαδιών και τις φωνές των τσοπάνηδων…
Ήταν μια ζωή δύσκολη, αλλά ονειρική ταυτόχρονα….. Έτσι μας λένε ακόμα οι παλιότεροι, συγκρίνοντάς τη με τις τωρινές δυσκολίες της ζωής
Σήμερα στην Αγία Σοφία κατοικούν εβδομήντα (70) περίπου άτομα, εκ των οποίων οι τριάντα (30) περίπου νέοι και παιδιά.
Και η ύπαρξη νέων σημαίνει ελπίδα, ελπίδα ότι το όμορφο μικρό Καστριτοχώρι με το θαυμάσιο φυσικό περιβάλλον και το εξαίρετο κλίμα, δεν θα σβήσει από γεροντικό μαρασμό.
Συγχαρητήρια για το blog !!!!!
Καλορίζικο !!!! Είμαι σίγουρη ότι θα μας φέρει πιο κοντά.
Ευχές για ότι καλύτερο.
Δήμητρα Ρούνη – Παντελοπούλου.
Καλή μας επιτυχία. Θα αποδείξουμε ότι έχουμε το ομορφότερο χωριό του κόσμου:
Χρόνια πολλά καλή χρόνια με υγεία και χαρά σε όλους τους Αγία Σοφιτες
Συνχαρητιρια για την σελίδα θα αντικατασιση την εφημερίδα που επιθύμησα
τα τελευτεο χρόνια.
Όσο υπάρχουν άτομα σαν εσάς το χωριουδάκι μας θα είναι το πιο ωμορφο και δεν πρόκειται να σβήσει ποτέ η Αγία Σοφία με τις θυχατερες τις να σας έχουν πάντα Καλλα.
Πολλά φυλάκια από το κρύο Σικαγο. Γιώργος Ιωάννου Σιαβελης
Ως Πρόεδρος του Πολιτιστικού Συλλόγου Αγιασοφιτών, συγχαρητήρια για την δημιουργία της σελίδας, εύχομαι καλή χρονιά σε όλους τους Αγιασοφίτες, δημιουργικό το 2014 γεμάτο αισιοδοξία και το σημαντικότερο υγεία και αγάπη.
Ως Εφημέριος της Αγίας Σοφίας, χαιρετίζω τη δημιουργία αυτής της σελίδας και συγχαίρω τα παιδιά του χωριού για τις προσπάθειες που καταβάλλουν για να το διατηρήσουν «ζωντανό» . Είθε η προστάτης του χωριού μας Αγία Σοφία, μετά των τριών θυγατέρων της να χαρίζουν υγεία και μακροημέρευση, σε μας, στους απόδημους ΑγιαΣοφίτες και όλο τον κόσμο. Ευλογημένο το 2014.
Ως πρόεδρος της τοπικής κοινότητας εύχομαι υγεία,ευτυχία και αγάπη σε όλους.Καλή επιτυχία στην ιστοσελίδα,ήταν κάτι που έλειπε και ελπίζω να ενώσει όλους τους απανταχού Αγιασοφίτες.Να αποτελέσει το έναυσμα για την πρόοδο και την ανάπτυξη του μικρού αλλά πανέμορφου χωριού μας!Σας θέλουμε όλους συμπαραστάτες αυτής της προσπάθειας.
Συγχαρητήρια για την ιδέα σας που πιστεύουμε ότι θα φέρει όλους τους Αγιασοφίτες κοντά. Ευχόμαστε ο Σύλλογος, με τη βοήθεια όλων μας, να συνεχίσει να προσφέρει στο χωριό.
Εύχομαι καλή επιτυχία στην νέα κ΄ ιδιαίτερα αξιόλογη προσπάθεια σας!
Για όλους εμάς που αγαπάμε αυτόν τον τόπο,
που νιώθουμε περήφανοι για τις ρίζες μας….για την Αγιά Σοφιά ΜΑΣ !
__ Αναστασία Κ. Φαρμασώνη __
Δεν έχω να πω πολλά! Καλή αρχή και καλή συνέχεια!
Συγχαρητήρια και καλή επιτυχία στη σελίδα του χωριού μας. Μια σημαντική προσπάθεια που θα μας φέρει όλους πιο κοντά. Χρόνια Πολλά σε όλους τους ΑγιαΣοφίτες.
Μέχρι πριν λίγα χρόνια περίμενα με ιδιαίτερη χαρά αλλά και ανυπομονησία να πάρω στα χέρια μου την εφημερίδα του συλόγου.Την ξεκοκκάλιζα στη μισή ώρα,μονορούφι που λένε! Με γέμιζε χαρά μαζί με αρκετά μεγάλη δόση συγκίνησης και νοσταλγίας για πράγματα που μου θύμιζαν έντονα τα παιδικά μου χρόνια και δυστυχώς έχουν χαθεί μαζί φυσικά με πολλούς πολλούς ανθρώπους που συχνά πυκνά έρχονται στη θυμισή μας και μας κάνουν να αισθανόμαστε ένα πικρόγλυκο κενό!
Επειδή οι άνθρωποι κάνουν τη ζωή ας προσπαθήσουμε να είμαστε όλοι,όσοι ακόμα βρισκόμαστε εδώ,μαζί με τους απογόνους μας μια αλυσίδα αγάπης και χαράς.
Εκείνη η εφημερίδα έκανε αρκετά βήματα προς αυτή την κατεύθυνση το ίδιο μπορεί να κάνει και αυτό το blog.Ας το αγκαλιάσουμε όλοι.
Να είστε καλά και γεροί να το πάτε παρακάτω!
Β.ΣΙΑΒΕΛΗΣ του ΚΟΥΝΤΡΕΛΑΝΟΥ!!!!!
Πιστεύω πολύ σε αυτήν την προσπάθεια και χαίρομαι ιδιαίτερα για αυτήν την πρωτοβουλία. Το διαδύκτιο μας έχει πλέον πείσει ότι μας φέρνει πιο κοντά όσο περίεργο κι αν ακούγεται αυτό. Καλή επιτυχία στην σελίδα και χρόνια πολλά σε όλους. Καλή Σαρακοστή.
Είδα το blog και χάρηκα αφάνταστα. Θα είναι μια συνέχεια της εφημερίδος που αποτέλεσε μεγάλη επιτυχία για το χωριό μας. Η επικοινωνία, η αλληλοενημέρωση, η ανταλλαγή απόψεων-και μάλιστα μεταξύ μας που έχουμε κοινή καταγωγή και κοινές εμπειρίες – είναι πράξεις απαραίτητες και ειδικότερα σήμερα στις δύσκολες μέρες που βιώνουμε, στις μέρες της παρακμής, της φτώχειας, της υπομονής, της εγκαρτέρησης, αλλά και της ελπίδας. Ας ενώσουμε λοιπόν τη δύναμή μας, ας κουβεντιάσουμε χωρίς προκαταλήψεις και ιδεοληψίες, για να έχουμε αποτελέσματα καλά και δημιουργικά, για μας και το χωριό μας. Γεώργιος Βασ. ΚΑΡΑΖΑΝΟΣ
Συγχαρητήρια για την ιστοσελίδα του χωριού μας!!!Πιστεύω να είμαστε ακόμη πιο κοντά και να μαθαίνουμε όλα τα νέα του χωριού μας όταν τουλάχιστον εμείς δεν μπορούμε να ερχόμαστε τόσο συχνά. Καλή Επιτυχία!!!!!
ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ .ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΣΕ ΟΛΟΥΣ ΤΟΥΣ ΑΓΙΑ ΣΟΦΙΤΕΣ
Εφόσον έχουμε αναφορά το χωριό μας, που πάντα μας θυμίζει και τις δύσκολες παλιές εποχές, παραθέτω ένα ποίημα του συμπατριώτη μας ποιητή Γιάννη Κουβαρά για τους άνδρες αγρότες των χωριών, άρα νοητά και για τους άνδρες του χωριού μας, τους ανώνυμους αυτούς ήρωες της καθημερινότητας.
Γιώργος Καραζάνος του Βασιλείου
ΧΩΡΙΑΤΕΣ
Μπαίνω στο κοιμητήρι του χωριού μου
Χαιρετώ με τον ίδιο πάντα κόμπο στον λαιμό
Αντρες στοιχειά της παιδικής μου φαντασίας
Μυθικά πλατάνια κυπαρίσσια
Πεσμένους Άτλαντες που σηκώνουν ακόμη
Στα στήθη τους την γη
Τη γη που ζύμωναν με τις χερούκλες –φτυάρια
Και σχίζανε με τα υνιά τους σαν γυναίκα
έσταζε ο μούστος στους λινούς από τα πόδια τους
Και το παλιό κρασί απ΄ τα μουστάκια
Χορευτές – πατητές άφταστοι πορφυροπόδαροι
πετάγονταν τα μούσκλια τους απ’ τα ποντίκια τους στο τσιπούρισμα
στραγγίζοντας και την τελευταία σταγόνα τσικουδιάς
αντηχούσαν μεθυσμένα τα τραγούδια τους
Προπονημένα μια ζωή στήθη
Φόρτωναν τσουβάλια 100 οκάδων
Σα φουσκωμένα πνευμόνια
Ασήκωτους τριατικούς με σταφύλια
Λυγίζαν προς στιγμή τα μουλάρια -βράχοι
Αφήνω τα αγέρωχα γλέντια τους
Ριπές κατά του Θανάτου
Τούτη η γης που την πατούμε…….
Και οι μαυροφόρες τους μένουν συχνά λίγο πιο πίσω
Τρία πέντε χρόνια στην ζωή
πλημμυρίζουν Σάββατα και γιορτές το χώρο
Ασπρίζουν
Σπάνια ξεστράτισε καμία
Μια ζωή ξοδεύαν – χαλάλι
περισσότερο λάδι για το καντήλι
Παρά για το τσουκάλι
Άντρες μυθικά στοιχειά του χωριού μου
Με τα γάργαρα γέλια σας
Τα αθάνατα γλέντια σας
Ποιος θα με υπερασπιστεί τώρα
Που λείπετε όλοι;
και δεν αξιώθηκα την δική σας ανδρεία;
O Mπος ζωγράφιζε τον Εσταυρωμένο
και κάθε φορά τα δάκρυα του αλλοίωναν τα χρώματα του
(Και εγώ ταπεινά κλαίω που δεν μπορώ να αφήσω πίσω
ένα αντάξιο Σας πορτραίτο.)