Της Παναγίας στο Δραγούνι
Δραγούνι. Μικρός οικισμός- τοποθεσία, που βρίσκεται 5 χιλιόμετρα Ν. Δ. του χωριού μας, σε υψόμετρο 1200 περίπου μέτρων. Ανήκει στην Τ. Κ. Μεσσοραχίου. Σημαντικός οδικός κόμβος, «πέρασμα» και σταυροδρόμι παλαιών ημιονικών δρόμων, όχι μόνο τα τελευταία χρόνια αλλά και από την αρχαιότητα. Το μαρτυρούν άλλωστε και οι αμαξοτροχιές που βρέθηκαν αποτυπωμένες στο λιθόστρωτο έδαφος, πλησίον της παραπάνω περιοχής. Σε αυτή την περιοχή, κατά την επανάσταση του 1821, υπήρχε μικρό στρατόπεδο των Ελλήνων και κατά την αψιμαχία που έγινε εκεί με τους Τούρκους (Μάιος 1821), οι Έλληνες υπέστησαν σημαντικές απώλειες. Ο αρχηγός τους Γιώργης Διγενής σκοτώθηκε μαζί με αρκετούς Καστρίτες και το στρατόπεδο διαλύθηκε.
Στο Δραγούνι και ειδικότερα στα Χάνια της περιοχής, «στου Τριανταεφτά» και «στου Σίμνου», έβρισκαν κατάλυμα οι ΑγιαΣοφίτες τσοπάνηδες, ταξιδιώτες και κυνηγοί, απ΄τα στοιχειά της φύσης που θέριευαν το χειμώνα.
Πνευματικό όμως και ψυχικό κατάλυμα, έβρισκαν οι κάτοικοι του χωριού μας, στην Παναγία τη Δραγουνίσια, ανήμερα της εορτής, στις 8 Σεπτέμβρη (Γενέσιον της Θεοτόκου). Την ημέρα εκείνη, ανηφόριζαν καβάλα πάνω στα μουλάρια και αφού διέσχιζαν τον ημιονικό δρόμο της «Λαγκάδας» έφταναν στο Δραγούνι με τελικό προορισμό το εκκλησάκι της Παναγίας.
Φέτος, την παραμονή της εορτής τελέστηκε Εσπερινός (και την επόμενη Θεία Λειτουργία) στον οποίο συμμετείχαν οι Ιερείς: Κων/νος Λαμπίρης, Γεράσιμος Λειβαδάρος, Γεώργιος Αρφάνης και αρκετοί προσκυνητές από τη γύρω περιοχή (Καστριτοχώρια κ.α.)
Εκεί βρεθήκαμε και μεις για να ξαναθυμηθούμε τα όμορφα παιδικά μας χρόνια…… Τη λειτουργία στο εκκλησάκι, τα ψητά στο φούρνο που σερβίριζαν τα δύο μαγαζάκια, τους πάγκους με τα παιχνίδια, το φαγητό κάτω απ΄τις φιρικιές και τέλος, το ταξίδι της επιστροφής καβάλα πάνω στο μουλάρι……
Σας ευχαριστούμε πάρα πολύ για τις πολύ ωραίες φωτογραφίες που αναρτήσατε από τον εορτασμό της Γεννήσεως της Θεοτόκου στο Δραγούνι !!!