«Αύγουστε καλέ μου μήνα, να ΄σουν διό φορές το χρόνο».

Το παραπάνω γνωμικό, επιβεβαιώνεται με τον καλύτερο τρόπο, τούτο το μήνα στο χωριό μας, αφού αυτό βρίσκεται στα καλύτερά του κι είναι ζωντανό, περισσότερο από κάθε άλλο μήνα του έτους.

Δέκα περίπου σπίτια φιλοξενούν απόδημους ΑγιαΣοφίτες από Τρίπολη, Αθήνα και αλλού (παιδιά, αδέλφια, εγγόνια κ.α.). Ορισμένα μάλιστα που όλο το χρόνο ήταν σχεδόν ακατοίκητα,  «άνοιξαν» και φιλοξενούν τους Αθηναίους και άλλους απόδημους ενοίκους τους (Τζιμέϊκο, Τσιοκαρίνας, Καραζάνου, Ρούνη,  και άλλα ακόμη).

Στην Εκκλησία μας, επί καθημερινής σχεδόν βάσης, τελούνται λειτουργίες, με πιο κύρια από αυτές, τις Παρακλήσεις της Παναγίας μας (Παρακλητικός Κανών), εν όψει της εορτής της Κοιμήσεως της Θεοτόκου το Δεκαπενταύγουστο, με ικανοποιητική παρουσία προσκυνητών από τον τόπο μας, αλλά και από τη γύρω περιοχή (Δολιανά, Κούβλη, Ρίζες, Πλατάνα, Τρίπολη κ.α.).

Το καφενείο μας επίσης στα καλύτερά του, με αρκετές παρέες, να απολαμβάνουν τον πρωινό τους καφέ στο σκιερό περιβάλλον της μουριάς και της καταπράσινης περικοκλάδας, αλλά  και το κρασάκι τους μέχρι τις μεταμεσονύκτιες ώρες. Το ίδιο και η πλατεία μας που πλημμυρίζει από παιδιά, ιδιαίτερα κατά τις απογευματινές ώρες, μέχρι τα μεσάνυχτα. Δε λείπουν και οι επισκέψεις από ντόπιους και «ξένους» στα ξεχασμένα χωράφια για σύκα, αλλά και στα αξιοθέατα του τόπου μας (Άγιοι Ανάργυροι, Άγιος Σάββας, Πηγή της Μάνας κ.λ.π.).

Κι όσο για τις γεύσεις, όντως ανεπανάληπτες τούτη την περίοδο, εξαιτίας της ωρίμανσης των φρούτων και των κηπευτικών, που λίγο πολύ, όλοι καλλιεργούν στις καταπράσινες αυλές τους, στα περιβόλια και τα χωράφια (σύκα, αχλάδια, ντομάτες, κηπευτικά). Γι αυτό άλλωστε δικαιολογείται και η ευχάριστη διάθεση των περισσοτέρων κατοίκων, που απολαμβάνουν τον Αύγουστο με κοντινούς περιπάτους στις γειτονιές του χωριού και παρατεταμένη παραμονή στις καταπράσινες αυλές τους, είτε για τον πρωινό καφέ, είτε για βραδινή συζήτηση μέχρι της μεταμεσονύχτιες ώρες, κάτω από το φως του ολόγεμου φεγγαριού.

Κι όσο για το τελευταίο (το ολόγεμο φεγγάρι), άλλοι το απόλαυσαν στην βεράντα του Αγγελή (δε λέει να πεθάνει αυτός ο άνθρωπος!!!), άλλοι στο Σχολείο μας, κι οι πιο ρομαντικοί στα «αλώνια» και τις βουνοκορφές, ατενίζοντας ταυτόχρονα τις κορυφογραμμές που περιβάλλουν το χωριό μας, από τα Ζηνιά, τη Μπαστούνα, ίσαμε τη Ροινά..

Αυτά ταυτοχρόνως, είναι και τα λιγοστά νέα του χωριού μας, τούτη την περίοδο. Απλά και όμορφα.  Βαρετά για τους ντόπιους, άπιαστο όνειρο όμως ……για πολλούς άλλους.

Ευχόμαστε Καλή Παναγία σε όλους.