Η ατομική ενημέρωση που πραγματοποιήθηκε προσφάτως από τον Πρόεδρο της Κοινότητας  (υπό μορφή ηλεκτρονικού μηνύματος), προς όλους τους κατοίκους και τους – κοντινά διαμένοντες – απόδημους, για την έναρξη της φετινής Αντιπυρικής περιόδου, κάτι που συμπίπτει και με την απαγόρευση χρήσης πυρός στην ύπαιθρο, κατά το από 15 Απριλίου έως και 31 Οκτωβρίου 2021 χρονικό διάστημα, θύμισε στους περισσότερους τον κίνδυνο των καταστροφικών πυρκαγιών και, ταυτοχρόνως, τους επισήμανε την προσοχή για την υποχρέωση που επιβάλλεται στον καθέναν μας, για την προστασία του δασικού πλούτου, τον οποίο ο Μεγαλοδύναμος, σκόρπισε απλόχερα στον τόπο μας !

Συνάμα όμως, η παραπάνω ειδοποίηση, έφερε στο νου κι αρκετές δυσάρεστες αναμνήσεις από τις δεκάδες καταστροφικές πυρκαγιές που είχαν εκδηλωθεί, κατά καιρό, πλησίον και στην ευρύτερη περιοχή του χωριού μας, από τις οποίες υπήρχε αμεσότατος κίνδυνος πρόκλησης καταστροφών.

Πιο ζωηρές, ήταν αυτές από τον καταστροφικό Αύγουστο, συνεπεία πυρκαγιών, του έτους 2007, όπου καιγόταν «σχεδόν ολόκληρη» η Πελοπόννησος, με την πύρινη λαίλαπα να αφήνει πίσω της, περίπου σαράντα (40) νεκρούς.

Αρκετές εστίες είχαν εκδηλωθεί και στην Αρκαδία, καθώς και στην ευρύτερη περιοχή του χωριού μας (Μανθυρέα, Δολιανά κ.α.).

Τότε τα παιδιά του χωριού μας, αφυπνίσθηκαν και οργάνωσαν εθελοντική ομάδα Πυροπροστασίας, με σκοπό την προστασία του δασικού πλούτου του τόπου μας, αλλά και την προστασία των σπιτιών και του έμψυχου δυναμικού του χωριού μας.

Η παραπάνω ομάδα αποτελείτο από δέκα (10) περίπου ΑγιαΣοφιτάκια, που ορισμένα ξενυχτούσαν μέχρι το πρωί, κι από ένα Ι. Χ. Φ. αυτοκίνητο, πάνω στο οποίο υπήρχε βυτίο νερού και μηχάνημα ψεκασμού. Ορισμένοι ήταν στάσιμοι, παρατηρώντας κι ελέγχοντας Ι. Χ., κι άλλοι μετακινούμενοι, ελέγχοντας τις περιμετρικές οδούς του χωριού (νέα και παλαιά Ε.Ο. Τρίπολης – Άστρους).

Το έργο της ομάδας ήταν προληπτικό και σε συντρέχουσα περίπτωση, κατασταλτικό.

Ανάλογη μέριμνα για την προστασία του δασικού πλούτου του τόπου μας, επιδείκνυαν πάντοτε και οι κοντινοί μας πρόγονοι, προστατεύοντας το δάσος, όχι μόνο από τις πυρκαγιές, οι οποίες τα παλαιότερα χρόνια, περιέργως ;…!, δεν εκδηλώνονταν τόσο εύκολα, αλλά και από τη βόσκηση των ζώων.

Είχαν κι αυτοί εκτιμήσει από το μακρινό παρελθόν τα ποικίλα οφέλη του δάσους, παρόλο που οι κλιματικές συνθήκες στην εποχή τους ήταν ομαλές (χωρίς καύσωνες και πλημμύρες) και η ρύπανση της ατμόσφαιρας ανύπαρκτη.

Ένα απ’ τα μέτρα προστασίας, ήταν και η επιβολή απαγόρευσης στους κτηνοτρόφους του χωριού, να οδηγούν τα κοπάδια τους για βοσκή σ’ έναν πυκνόφυτο, καταπράσινο λοφίσκο που βρίσκεται δυτικά του χωριού μας, πάνω απ’ τα Πετράλωνα, τον  Κοζικάκο, ή Λειβάδι. Είναι εκείνος ο λόφος που ακόμα και σήμερα διατηρείται καταπράσινος και στολίζει τις δυτικές παρυφές του χωριού μας. Το παραπάνω μέτρο εξακολουθεί να ισχύει μέχρι και σήμερα, προσφέροντας όντως σημαντικά οφέλη στον τόπο μας.

Ας δούμε όμως πια ήταν η θέση του Προέδρου της Κοινότητας και των Κοινοτικών Συμβούλων για το σχετικό θέμα, όταν οι κτηνοτρόφοι του χωριού, κατά το έτος 1968, είχαν υποβάλλει έγγραφο αίτημα για βόσκηση κοπαδιών στην παραπάνω περιοχή.

Ας ανατρέξουμε, σ’ ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα απ’ το υπ’ αριθ. 15 της 30.9.1968 Πρακτικό Συνεδρίασης του Κοινοτικού Συμβουλίου, κι ας προσέξουμε την αιτιολόγηση της Απόφασης.

«…Ο Πρόεδρος, εισηγούμενος το ως άνω θέμα της ημερησίας διατάξεως, εξέθεσεν ότι, οι κτηνοτρόφοι της Κοινότητός μας υπέβαλλαν ημίν αίτησιν, δι ης αιτώνται, όπως επιτραπεί η αιγοβοσκή τους θερινούς μήνας και εισάγωσι τα αιγοποίμνιά των, εις την ύπερθεν της Κοινότητός μας απηγορευμένην δασικήν έκτασιν, θέσις «Κοζικάκος»

Η ειρημένη δασική έκτασις, κειμένη ακριβώς υπεράνω των σπιτιών της Κοινότητός μας, είναι το κεφαλάρι αυτής, και λόγω της κλίσεως του εδάφους είναι τοίχος αδιαπέραστον, προστατεύει τα σπίτια μας ως και τας κάτωθεν αυτής εκτάσεις ελαιώνας κ. λ.π. εκ των ομβρίων υδάτων.

Συμβάλλει απείρως εις την υγείαν μας, εμπλουτίζοντας δι ύδατος τις υπόγειες δεξαμενές και γενικά η ύπαρξις του συνεπάγεται όλα τα γνωστά ευεργετήματα του δάσους.

Η παράδοσίς του εις την αιγοβοσκήν (ότε θα επακολουθήσει η ξύλευσις), θα σημάνει την εξολόθρευσήν του, με καταστρεπτικάς συνεπείας εις βάρος της Κοινότητος.

Εκ παραλλήλου οι πέντε (5) κτηνοτρόφοι, έχοντες περί τας 500 αίγαις συνολικώς περίπου, έχωσιν εις την διαθεσίν των βοσκότοπους εκτάσεων περί τας σαράντα (40) χιλιάδες στρέμματα, συμπεριλαμβανομένων και των εν αυταίς  διασπάρτων αγρών, πάντοτε ακαλλιεργήτων προς εξυπηρέτησίν των.

Αλλά και περί ης δασική έκταση δεν προσφέρεται δια βοσκήν την χειμερινήν περίοδον, λόγω υψομετρικής θέσεως και των χιόνων. Δια βοσκήν την περίοδον αυτήν, προσφέρεται η υπήνεμος περιοχή προς την σιδηροδρομική γραμμή, τούτο δε κάλλιστα γνωρίζουν οι αιτούντες κτηνοτρόφοι.

Δια ταύτα εισηγούμαι την απόρριψιν της υπό κρίσιν αιτήσεως………..»

Ας συνειδητοποιήσουμε όλοι μας τον κίνδυνο και τις συνέπειες μιας πυρκαγιάς, κι ας είμαστε ιδιαίτερα προσεκτικοί και φέτος

Λίγο πολύ όλοι γνωρίζουμε τα μέτρα πρόληψης.

ΜΕΤΡΑ ΠΡΟΛΗΨΗΣ

• Αποφεύγουμε τις υπαίθριες θερμές εργασίες που ενδέχεται να προκαλέσουν πυρκαγιά (οξυγονοκολλήσεις, χρήση τροχού ή άλλου εργαλείου που προκαλεί σπινθήρες)
• Δεν ανάβουμε υπαίθριες ψησταριές κατά τους θερινούς μήνες εντός των δασών, ή σε χώρους που υπάρχουν ξερά χόρτα και κλαδιά
• Αποφεύγουμε το κάπνισμα των μελισσών και δεν εγκαταλείπουμε στην ύπαιθρο τα αναμμένα υπολείμματα καύσης
• Δεν καίμε ξερά χόρτα, κλαδιά, καλάμια και σκουπίδια στην ύπαιθρο

• Δεν σταθμεύουμε ποτέ το όχημά μας σε σημεία που υπάρχουν ξερά χόρτα. Ο καταλύτης των αυτοκινήτων διατηρείται υπερθερμασμένος για αρκετό χρονικό διάστημα, με αποτέλεσμα να δημιουργείται σοβαρός κίνδυνος έναρξης πυρκαγιάς
• Έχουμε υπόψη μας ότι οι σπινθήρες που προκαλούνται από την εξάτμιση όλων των τύπων των οχημάτων μπορούν να προξενήσουν πυρκαγιά.
• Σχηματίζουμε μια μικρή αντιπυρική ζώνη πέριξ της οικίας μας, αποψιλώνοντας τα χόρτα και απομακρύνοντας τυχόν άλλα εύφλεκτα υλικά.