Από τα έξι (6) καφενεία-ταβέρνες, που είχε κάποτε το χωριό μας, σήμερα λειτουργεί μόνο ένα (1). Αυτό του Παναγιώτη Ι. ΛΥΜΠΕΡΗ, το οποίο  αποτελεί στις μέρες μας, μια πηγή ζωντάνιας  για τον τόπο μας, όπως άλλωστε κάθε καφενεδάκι, σε κάθε μικρό χωριό.

Και τι δεν θα έδινε κάθε απόδημος, να απολαύσει το ζεστό παραδοσιακό του περιβάλλον και όχι μόνο.

Μαζί με την εκκλησία και Σύλλογο, είναι το κέντρο επικοινωνίας των Αγιασοφιτών, το Πολιτιστικό Κέντρο του χωριού μας. Οι καλύτερές του στιγμές, είναι μετά το σχόλασμα της Εκκλησίας, αλλά και τα βραδάκια του καλοκαιριού, όπου οι κουβέντες ανάκατες με ντόπιο κρασί, δίνουν και παίρνουν μέχρι τις μεταμεσονύκτιες ώρες, κάτω απ΄ την κληματαριά, δίπλα στις γλάστρες με το βασιλικό.

Καθένας έχει κι από μια ευχάριστη ανάμνηση…

Οι καλοφαγάδες, δεν ξεχνούν το μπακαλιαράκι στο τηγάνι. Και οι μουσικόφιλοι… τους ήχους της κρητικής λύρας, του μπουζουκιού…., αλλά και τους φάλτσους τραγουδιστές, που, εξαιτίας της δράσης του αλκοόλ, μετριάζουν ντροπές και αναστολές..…

Περισσότερα σε επόμενες επισκέψεις…