Δεκαπενταύγουστος
Σπίτια του χωριού, που ήταν για μήνες, κι άλλα για χρόνια, ερμητικά κλειστά, άνοιξαν, κι οι σάλες τους γέμισαν από φωνές, χαμόγελα, όνειρα κι ελπίδα.
Τα σοκάκια και οι γειτονιές από παιδιά, το καφενείο από ανυπόμονους πελάτες και η Εκκλησιά από δεκάδες πιστούς και την ημέρα της εορτής της Κοίμησης της Θεοτόκου, αλλά και πιο πριν, κατά τις ακολουθίες όπου τελούνταν οι Παρακλητικοί κανόνες.
Οι νοικοκυραίοι, υποδέχθηκαν με ανείπωτη χαρά, παιδιά, εγγόνια, νυφάδες και γαμπρούς.
Τον παλιό καλό καιρό, θύμισε τούτες τις μέρες το χωριό μας, κάτι που προκάλεσε ευχαρίστηση στους επισκέπτες, που ξεπέρασαν κάθε προηγούμενο μέσα στη χρονιά και γέμισε με αισιοδοξία τους μόνιμους κατοίκους.
Η ένταση της κίνησης του Καλοκαιριού, έφτασε στο αποκορύφωμά της τούτη την ημέρα, τον Δεκαπενταύγουστο. Μια γιορτινή ημέρα που αποτελεί πρότυπο αυθεντικής και ονειρικής ζωής μέσα στο χωριό, ριζωμένη βαθιά στην ψυχή και το μυαλό όλων. Κι αυτό είναι το ευχάριστο.
Χρόνια Πολλά.
Τις ημέρες αυτές, «άνοιξε» και του μπάρμπα Αγγελή το σπίτι από νέους ανθρώπους, ευγενικούς, με χαμόγελο κι ελπίδα μέσα τους, που όλο ρωτούσαν για τους παππούδες και προπαππούδες τους. Και στη συνέχεια, άκουγαν με ιδιαίτερη προσήλωση και θαυμασμό για την καταγωγή τους, για τους προγόνους τους, που κάποτε έδιναν ζωντάνια στον τόπο μας και η μικρή επιχείρησή τους, ήταν σημείο αναφοράς για την ΑγιαΣοφιά.
Και το γεγονός αυτό (η επίσκεψη και το ενδιαφέρον), προκάλεσαν ευχαρίστηση και γέμισε με ελπίδα τους περισσότερους…