Οι παλιοί ΑγιαΣοφίτες, τον έφερναν για καιρό (ακόμα και τώρα) ως παράδειγμα: « μοιάζεις σαν το Σάββα » έτσι χαρακτηριστικά έλεγαν. Ορμώμενος από την περιοχή της Αργολίδος, όπου και η καταγωγή του, έφτανε στο χωριό μας,

Μαγευτικές ημέρες ζει τούτη την περίοδο, το όμορφο χωριό μας Ευτυχισμένοι (χωρίς να το ξέρουν) οι λιγοστοί μόνιμοι κάτοικοί του, απολαμβάνουν, εν πρώτοις, τον λαμπερό ήλιο πάνω στα ηλιοκαμένα και ζαρωμένα απ΄ το χρόνο πρόσωπά τους. Παντού κυριαρχεί, ένας οργασμός χρωμάτων και ευχάριστων συναισθημάτων.

Οι μέλισσες βούιζαν μονότονα απ΄το πρωί επάνω στα πεύκα. Tα κάθε λογής μικροπούλια, τιτίβιζαν χαρούμενα ψάχνοντας το ταίρι τους στα χαμόκλαδα, γύρω απ’ το εκκλησάκι των Αγίων Αναργύρων. Και ο λαμπερός ήλιος που έδινε χαρούμενη διάθεση στα πρόσωπα των προσκυνητών, έκανε πιο ζωηρά τα ανοιξιάτικα χρώματα της πλάσης. Τις πράσινες πευκοβελόνες, το ροζ άνθος της μαμουκαλιάς, το κίτρινο του…

Έντονη συγκινησιακή ατμόσφαιρα επικράτησε στον ενοριακό μας ναό, το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής, κατά την ψαλμωδία των εγκωμίων του Επιταφίου Θρήνου, αλλά και κατά την περιφορά, που έγινε υπό ελαφρά βροχόπτωση.

«Ιδού ο Νυμφίος έρχεται, εν τω μέσω της νυχτός……». Ο μελωδικός αυτός ύμνος, αλλά και οι άλλοι εξαίσιοι ύμνοι της Εκκλησίας μας, που ακούστηκαν την Κυριακή το βράδυ στον ενοριακό μας ναό, έδωσαν το έναυσμα των Ιερών Ακολουθιών της εβδομάδας των Παθών,

Είναι αυτοφυείς και βρίσκονται στα πιο απόμακρα και απρόσιτα σημεία του χωριού, γι αυτό άλλωστε έχουν γλιτώσει την καταστροφική μανία των ανθρώπων. Τα παλιότερα χρόνια, ήταν πολύ ξακουστές και αγαπημένες, κυρίως στα παιδιά, γιατί με τον γλυκύ, ώριμο και ζουμερό καρπό τους, τα γκόρτσα, ανάστησαν ολόκληρες γενιές. Οι ξωμάχοι του χωριού, όπου κι όταν τις…

Ένα από τα χαρακτηριστικά στοιχεία διακόσμησης της αίθουσας του Σχολείου μας, κατά τις αλησμόνητες εκείνες εορτές της Εθνικής Επετείου της 25ης Μαρτίου 1821, ήταν και οι πίνακες που απεικονίζουν τους ήρωες της επανάστασης του 1821. Οι παραπάνω πίνακες, έχουν τη δική τους ιστορία και αυτή αναγράφεται στο οπίσθιο μέρος, ενός εκάστου εξ΄αυτών.

Ήταν γιος του Γιαννάκου και της Αγγελικής. Ο πατέρας του είχε το παρωνύμιο Κυριαζάκος, κι ήταν ανάπηρος, με  το ένα πόδι ξύλινο. Τη μάνα του τη σφάξανε οι αντάρτες. Μοναχοπαίδι και καλοαναθρεμμένος απ’ τους γονείς του. Κατείχε ανωτέρου επιπέδου μορφωτικό επίπεδο για την εποχή, το οποίο δυστυχώς δεν εκμεταλλεύτηκε για να ζήσει καλύτερα, όλα τα στάδια…

Με συμμετέχοντες λίγους προσκυνητές, κυρίως με αυτούς που διακατέχονται από τη φλόγα της Θρησκευτικής και Ιστορικής παράδοσης του τόπου μας, τελέστηκαν, σήμερα 9 Μαρτίου, οι Γ΄ Χαιρετισμοί στον Ιερό Ναό του χωριού μας.

Ενδεικτικό γεγονός της προσπάθειας που καταβάλει ο εκπρόσωπος της Κοινότητας, για να λάβει το χωριό μας μεγαλύτερο κομμάτι από την “πίτα” που αναλογεί σε όλους, είναι ότι, παρόλο που το ετήσιο ποσό που προβλέπεται από τη Σ.Α.Τ.Α. (Συλλογική Απόφαση Τοπικής Αυτοδιοίκησης) για το χωριό μας, ανέρχεται στο ποσό των 1.700,00 €,