Το έναυσμα, για να εκδηλώσουν οι ΑγιαΣοφίτες τη φυσιολατρική τους διάθεση, αλλά και την αγάπη για τον τόπο τους, με αφορμή την εορτή της Πρωτομαγιάς, το έδωσε ο Πολιτιστικός Σύλλογος του χωριού μας.

Ο Πολιτιστικός Σύλλογος του χωριού μας, καλεί τα μέλη του και όλους τους ΑγιαΣοφίτες, την Δευτέρα (1 Μαΐου), στο χώρο των Αγίων Αναργύρων, σε αυτή τη μαγευτική τοποθεσία, ώστε να γιορτάσουμε όλοι μαζί την Πρωτομαγιά και να υποδεχθούμε το όμορφο Καλοκαίρι,

Ο Αι Γιώργης του Ελαιοχωρίου, χαρακτηρίζεται ανέκαθεν (από συστάσεως του χωριού, περίπου από το 1850), ως ο προστάτης Άγιός του, μετά και από τεκμηριωμένα γεγονότα, που γνωρίζουν πολύ καλά οι γεροντότεροι. Για το λόγο αυτό οι Ελαιοχωρίτες αγαπούν τον προστάτη τους, τον τιμούν, τον προβάλλουν, καμαρώνουν γι αυτόν, ελπίζουν σε αυτόν και προπάντων …. τον…

Την εορτή της Ζωοδόχου Πηγής, που εορτάζεται σήμερα Παρασκευή της Διακαινησίμου, τίμησαν με την παρουσία τους στο εξωκλήσι των Αγίων Αναργύρων, αρκετοί ΑγιαΣοφίτες, συμβάλλοντας ταυτοχρόνως στην διατήρηση της παράδοσης του τόπου μας, που θέλει την ημέρα αυτή, να γίνεται από δεκάδων ετών ένα μικρό πανηγυράκι,

Πάσχα στην Αγία Σοφία, πριν από 85 (περίπου) χρόνια. Αρχές δεκαετίας 1930, όταν ζούσε ο αείμνηστος Ιερέας του χωριού Παναγιώτης Σωτηράκος ή «Παπαλούπης». Διακρίνεται στα αριστερά της φωτο, που απεικονίζει μια από τις πολλές εκείνες παρέες του χωριού.

Έντονη συγκινησιακή ατμόσφαιρα επικράτησε στον ενοριακό μας ναό, το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής, κατά την ψαλμωδία των εγκωμίων του Επιταφίου Θρήνου, γύρω από τον στολισμένο Επιτάφιο που δέσποζε στο κέντρο του ναού, τον ομορφότερο των τελευταίων ετών, κατ΄ ομολογία και των περισσότερων προσκυνητών.

«Σήμερον κρεμάται επί ξύλου, ο εν ύδασι την γην κρεμάσας. Στέφανον εξ ακανθών περιτίθεται, ο των αγγέλων Βασιλεύς. Ψευδή πορφύραν περιβάλλεται, ο περιβάλλων των ουρανών εν νεφέλαις….»

Ο Εφημέριος του χωριού μας, ο εκπρόσωπος της Τοπικής μας Κοινότητας και ο Πρόεδρος του Πολιτιστικού μας Συλλόγου, εύχονται σε όλους τους απανταχού ευρισκόμενους ΑγιαΣοφίτες, Χρόνια Πολλά και Καλή Ανάσταση. 

Η συμπεριφορά των κατοίκων τούτη την περίοδο στο χωριό μας, μοιάζει σαν ένα μελίσσι. Περί το τέλος του Χειμώνα, βρίσκεται συρρικνωμένο και με λιγοστό πληθυσμό. Και κει που νομίζει κανείς ότι θα πεθάνει, ξαφνικά αρχίζει να ζωντανεύει, να αυγαταίνει, να «φουντώνει» και να ψάχνει χώρο για να αναπτυχθεί…. Αιτία; Η Άνοιξη!

Ο βράχος της Κορακοφωλιάς, ένα απ΄ τα πιο χαρακτηριστικά σημεία του τόπου μας, ονομάστηκε έτσι, απ΄ τη συχνή παρουσία των κορακιών, που έφτιαχναν τις φωλιές τους στα πιο απόκρημνα σημεία του.