Τι κρίμα, που μέσα από τούτες τις σελίδες, δεν μπορούμε να μεταδώσουμε όπως θα άξιζε στους  αναγνώστες, τις ομορφιές του φθινοπώρου, που έχει μπει για τα καλά στο όμορφο χωριό μας.

Η εορτή των Αγίων Αναργύρων, την 1η Νοέμβρη στο χωριό μας, έμοιαζε φέτος περισσότερο χειμωνιάτικη, παρά φθινοπωρινή όπως άλλοτε, εξαιτίας του ασυνήθιστου πρωινού ψύχους που επικρατούσε στην περιοχή. Λες και κείνη την ημέρα βρήκαν να λύσουν τα προσωπικά τους

28η Οκτωβρίου 1940, ώρα 04.45. Μετά την απόρριψη του Ιταλικού τελεσίγραφου από τον Πρωθυπουργό της Ελλάδος Ιωάννη Μεταξά, ο Διοικητής της 8ης Μεραρχίας Πεζικού στην Ήπειρο, Υποστράτηγος  Χαράλαμπος Κατσιμήτρος, εξέδωσε την παρακάτω λακωνική διαταγή προς τις μονάδες της Μεραρχίας του

Το Μοναχόρεμα είχε βάλει τα φθινοπωρινά του και η ξαφνική μπόρα που έπεφτε απαλά

Πέντε (5) αθεράπευτοι φυσιολάτρες και νοσταλγοί του όμορφου παρελθόντος, κατηφόρισαν τον ημιονικό δρόμο της Λαγκάδας, στη διαδρομή από Δραγούνι Αγία Σοφία, την Κυριακή 19 Οκτωβρίου 2014. Οι συμμετέχοντες ήταν

Ο Πολιτιστικός Σύλλογος ΑγιαΣοφιτών, διοργανώνει πεζοπορία από το Δραγούνι στην Αγία Σοφία, μέσω του ημιονικού δρόμου της Λαγκάδας, την προσεχή Κυριακή (19-10-2014) και ώρα 11.00 Ώρα εκκίνησης:

Βλέποντας κανείς τις εκατοντάδες μουριές που είναι φυτεμένες στο χωριό μας, εύκολα μπορεί να αντιληφθεί τα έντονα καλλωπιστικά και φυσιολατρικά αισθήματα που έτρεφαν μέσα τους οι πρόγονοί μας. Κυριολεκτικά, δεν υπάρχει σπίτι στο χωριό, που στην αυλή του να μην υπάρχει μία μουριά,

Το Δημοτικό Σχολείο της Αγίας Σοφίας, άρχισε να κατασκευάζεται το έτος 1936, όταν Πρόεδρος στο χωριό ήταν ο Αναστάσιος Ι. Σιαβελής και δάσκαλος ο Δημήτριος Κατσούλος από το γειτονικό Παρθένι (Μπερτσοβά). Σημαντική ήταν η συμβολή των παραπάνω ανθρώπων στην κατασκευή του, όπως και όλων των ΑγιαΣοφιτών εκείνης της εποχής,

«Άλλος έχει το όνομα και άλλος τη χάρη», λέει ο θυμόσοφος λαός. Το ίδιο ισχύει και για το Καστανόρεμα, ίσως την πιο ομορφότερη, αλλά λιγότερο ξακουστή, ρεματιά του χωριού μας. ΄Ολες τις εποχές του έτους είναι όμορφο το Καστανόρεμα.

Η πιο χαρούμενη αγροτική εργασία εξελίσσεται τούτες τις μέρες στο χωριό μας. Αναφερόμαστε στον Τρύγο…., που κάποτε κράταγε βδομάδες ολόκληρες, καθότι τα χωράφια που τώρα βρίσκονται ελιές, παλιότερα ήταν κατάφυτα από αμπέλια. Γερά ποτήρια οι πρόγονοί μας!