Από νωρίς το μεσημέρι της Μεγάλης Παρασκευής, μετά την Ακολουθία της Αποκαθήλωσης, οι γυναίκες του χωριού μαζί με τα παιδιά του Εκκλησιαστικού Συμβουλίου, στόλισαν τον επιτάφιο.

Το βράδυ της ίδιας ημέρας, γέμισε η Εκκλησία του χωριού μας από ντόπιους και απόδημους ΑγιαΣοφίτες, αλλά και λίγους κατοίκους των γύρω χωριών.

Ιερά Ακολουθία του Επιτάφιου Θρήνου. Αρκετά ήταν και τα απόδημα παιδιά του χωριού μας, μαζί με τις οικογένειές τους. Η Δήμητρα, ο Βαγγέλης, ο Κώστας, η Όλγα, ο Χρήστος, ο Γιάννης, ο Γιώργος, η Αθηνά κ.α. Ο ιερός Ναός πλήρως φωταγωγημένος μέσα, αλλά και στον εξωτερικό περιβάλλοντα χώρο του. Οι επίτροποι είχαν κάνει στο ακέραιο το καθήκον τους. Τα πάντα έλαμπαν από τάξη και καθαριότητα. Οι νέοι του χωριού, έψαλλαν τον Επιτάφιο Θρήνο σε δύο (2) χορωδίες. Οι υπόλοιποι προσκυνητές σιγοψιθύριζαν το «Η ζωή εν τάφω», «Άξιον εστί», ¨Αι γεναιαί πάσαι.» Η ατμόσφαιρα έντονα κατανυκτική. Η ψυχή σκιρτά από χαρά και αγαλλίαση. Και πως να μη συμβεί αυτό, όταν ψέλνεις τα εγκώμια στην Εκκλησία του πατρικού σου χωριού, μαζί με αγαπημένα πρόσωπα, όταν περιμένεις την «Ανάσταση», κι όταν το μυαλό γυρίζει πίσω, στα παιδικά τα χρόνια…

Μετά το πέρας της Ιεράς Ακολουθίας, οι προσκυνητές αντάλλαξαν εγκάρδιες ευχές για Χρόνια Πολλά και Καλή Ανάσταση. Το ίδιο ευχόμεθα και μεις, ειδικά σε όσους θα ήθελαν, αλλά δεν μπόρεσαν για λόγους ανωτέρας βίας να εκκλησιαστούν τούτη την Άγια μέρα στο χωριό μας.