Όταν τον επισκεφθήκαμε, μας υποδέχθηκε με ένα χελωνάκι στο χέρι. Το κρατούσε πολύ προσεκτικά, σαν να ήταν το μεγαλύτερο δώρο που του είχαν κάνει τώρα κοντά. Έπαιζε μαζί του, εκτιμώντας την αξία του, φροντίζοντάς το και παρατηρώντας τη συμπεριφορά του.

Ο Επαμεινώνδας έχει ακριβή τηλεόραση και τάμπλετ. Γνωρίζει καλά τη χρήση τους και όλες τις εφαρμογές, ωστόσο όμως δεν αναλώνει, σχεδόν καθόλου, ημερήσιο χρόνο σε αυτά, αποφεύγοντας έτσι τις άχρηστες πληροφορίες που διαδίδονται μέσω αυτών. Τον έχουν κερδίσει τα φυσικά και άλλα ερεθίσματα που προέρχονται από την αυλή του σπιτιού του στο χωριό. Όλα τους είναι τόσο όμορφα, τόσο εκπληκτικά, κάθε μέρα και διαφορετικά και δεν μπορεί ν΄ αντισταθεί με τίποτα σε αυτούς τους θαυμάσιους πειρασμούς.

Να …, μόνο σήμερα έκαναν, με την Δήμητρα την αδελφή του, βόλτα με την προβατίνα. Έκαναν χάζι με μια μέλισσα που έβγαινε κατακίτρινη απ΄το άνθος της κολοκυθιάς κι ύστερα χώθηκε σε άλλο και σε άλλο…  Ανασκέλωσαν την κλώσα, ανυπομονώντας να δουν αν βγήκαν τα κλωσσόπουλα. Και για να εξασφαλίσουν απρόσκοπτη είσοδο στο κοτέτσι και να γεμίσουν με νερό την πέτρινη ποτίστρα, καλόπιασαν τον κόκορα, ρίχνοντάς του αραποσίτι. Κι ύστερα κυνήγησαν μέχρι σκασμού την κουνέλα και αντίκρισαν για πρώτη φορά, τα μόλις λίγων ημερών νεογέννητα καταστρόγγυλα κουνελάκια.

Σε λίγο θα έλθει το φθινόπωρο και τα Σαββατοκύριακα θα βρίσκεται, κι αυτός, στο χωράφι. Και βλέποντας ….  τα ροζιασμένα χέρια του παππού, μαζί τη δύσκολη διαδικασία συγκομιδής των μήλων και της πατάτας, θα γνωρίσει και θα εκτιμήσει από τόσο μικρός την αξία της γης, της καλλιέργειας και της δυσκολίας απόκτησης του εισοδήματος

Θα είναι απ΄ τους τυχερούς που θα μυρίσει το μουσκεμένο, απ΄ τη βροχή, χώμα. Θα θαυμάσει το χρώμα της αστραπής και θα φοβηθεί τη δύναμή της, βλέποντάς τη να σκίζει τον ουρανό και να καταλήγει πάνω στα κοντινά δένδρα της αυλής. Θα καθαρίσει με τον παππού το κοντινό ρυάκι της αυλής για να μην πλημυρίσει ο σταύλος και θα κάνει τόσες μα τόσες άλλες δουλειές. Γι αυτό άλλωστε είναι υπερκινητικός και  έχει τόσο νευρώδες και σφριγηλό κορμί.

Από τόσο μικρός, κι έμαθε να υπολογίζει, να εκτιμά και να σέβεται τη δύναμη και την αξία της φύσης και των φυσικών φαινομένων.

Ο Επαμεινώνδας, που το μυαλό του απορροφάει σαν σφουγγάρι, όπως άλλωστε και όλα τα παιδιά της ηλικίας του, ζώντας σε αμεσότητα με το φυσικό περιβάλλον, προπάντων κοντά στον παππού και τη γιαγιά, απόκτησε και εδραίωσε μέσα του συνήθειες και γνώσεις που θα εφαρμόσει σε όλη του τη ζωή και θα τον ωφελήσουν, βελτιώνοντας την ποιότητα αυτής.

Την τελευταία φορά που τον είδαμε, μας εκμυστηρεύτηκε ένα πρόβλημα που τον βασανίζει και καλείται να συμβάλει κι αυτός στην επίλυσή του: «το κριάρι χτύπησε τον παππού…., τώρα τά ‘χει βάλει και με μας…!»