«Ντουμινά» το έλεγαν παλιά («Βαθειά» σήμερα), εκείνο το μικρό γραφικό χωριουδάκι που βρίσκεται πλησίον του χωριού μας, πέντε (5) περίπου χιλιόμετρα ανατολικά.

Εκεί βρεθήκαμε την εορτή του Αγίου Πνεύματος, καθότι γιόρταζε το εκκλησάκι του χωριού και μαζί με αυτό, το χωριό ολόκληρο.

Και ο λόγος; Να βιώσουμε μέσα μας πατροπαράδοτα γεγονότα. Τη Λειτουργία της Εορτής, αλλά και το πανηγυράκι του χωριού που εξακολουθεί να γίνεται όπως παλιά. Τότε που μας έφερναν οι γονείς μας καβάλα στο γαϊδουράκι για να εκκλησιαστούμε και να διασκεδάσουμε στο πανηγύρι της Ντουμινάς. Βλέπετε οι ΑγιαΣοφίτες είχαν ανέκαθεν άριστες σχέσεις με τους Ντουμινιώτες, οι δε πρώτοι μάλιστα, είχαν δωρίσει την Εικόνα της Αγίας Τριάδος στο παραπάνω εκκλησάκι και την μετέφεραν εκεί πεζοπόροι, το έτος 1961, συνοδεία πολλών προσκυνητών.

Από αυτό το χωριό, αλλά και από το «Χάνι του γεροδήμου» που βρίσκεται λίγες εκατοντάδες μέτρα πιο βόρεια, στις «Κορύτες», περνούσε ο παλιός ημιονικός δρόμος: Δραγούνι, Ζηνιά, Χάνι, Άγιος Γεώργιος, Κάτω Δολιανά. Απ’ αυτόν το δρόμο περνούσαν κι εξακολουθούν και περνούν τα κοπάδια τους οι τσοπάνηδες, αλλά και να μεταφέρουν την εικόνα του Δολιανίτη Αι Γιώργη, πεζοπόροι προσκυνητές, από τα Πάνω στα Κάτω Δολιανά, κατά το Φθινόπωρο.  Στην Ντουμινά έφερνε ο δάσκαλος εκδρομή τους μικρούς μαθητές του Σχολείου μας τα παλιότερα χρόνια, διανύοντας έναν μουλαρόδρομο πέντε (5) περίπου χιλιομέτρων.

Την παραμονή και ανήμερα της εορτής, ο εφημέριος του χωριού Ιερέας Ιωάννης Κόσσυβας, τέλεσε αντίστοιχα Εσπερινό και Θεία Λειτουργία, με τη συμμετοχή αρκετών προσκυνητών από τη γύρω περιοχή. Το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο παρείχε στους προσκυνητές γίδα βραστή και κάθε είδους ποτά και ορεκτικά, τα οποία καταναλώθηκαν μετά συνοδείας παραδοσιακής μουσικής, σε ένα θαυμάσιο καταπράσινο περιβάλλον.

Χρόνια Πολλά και του Χρόνου πάλι εκεί, ώστε να μη σβήσει το μικρό πανηγύρι της Ντουμινάς.