Ο εφημέριος του χωριού μας Κων/νος Λαμπίρης, ο εκπρόσωπος της Τ. Κ. Αγίας Σοφίας Χρήστος Ταλαγάνης και ο πρόεδρος του Συλλόγου μας Παναγιώτης Λυμπέρης, εύχονται σε όλους τους ΑγιαΣοφίτες Χρόνια Πολλά, Χριστός Ανέστη, Υγεία και Eυτυχία.

Μετά τη Λειτουργία της Αποκαθήλωσης και λίγο πριν το μεσημέρι της Μεγάλης Παρασκευής, τα κορίτσια του χωριού βοηθούμενα από τα παιδιά της  Εκλ. Επιτροπής, άρχισαν το στόλισμα του Επιταφίου……., όπως άλλωστε επιβάλλει το έθιμο και το τελετουργικό της ημέρας από παλαιοτέρων ετών.

«Ιδού ο Νυμφίος έρχεται, εν τω μέσω της νυχτός……». Ο μελωδικός αυτός ύμνος που ακούστηκε την Κυριακή βράδυ στη μικρή και όμορφη εκκλησία του χωριού μας, έδωσε το έναυσμα των Ιερών Ακολουθιών της εβδομάδας των Παθών, προκαλώντας ρίγη συγκίνησης στους είκοσι (20) περίπου προσκυνητές απ΄ το χωριό μας και τη γύρω περιοχή, που παρακολούθησαν τον…

Ο διακαής πόθος του παππού (εγώ θέλω να κάνω επιστήμονες, έτσι έλεγε πάντα…), έλαβε σάρκα και οστά, το ηλιόλουστο απόγευμα της Παρασκευής (3 Απριλίου 2015) στο Αμφιθέατρο της Πρυτανείας του Πανεπιστημίου των Πατρών, όταν ο Πρόεδρος της Πολυτεχνικής Σχολής «Μηχανολόγων και Αεροναυπηγών Μηχανικών», απένειμε το ομώνυμο Πτυχίο, μεταξύ άλλων φοιτητών και στο Ιωάννη Κων/νου ΦΑΡΜΑΣΩΝΗ,…

Εκείνος ο μικρός οικίσκος του Ο.Σ.Ε. που βρίσκεται απέναντι απ’ το χωριό μας στον Αρμακά, δεν έχει απολύτως κανένα αρχιτεκτονικό ενδιαφέρον, εν συγκρίσει όλων ανεξαιρέτως των άλλων, που πραγματικά αποτελούν αριστοτεχνικά κομψοτεχνήματα και στολίζουν εκατοντάδες πόλεις και χωριά της χώρας μας, όπου διέρχονται και σταθμεύουν αμαξοστοιχίες του Ο.Σ.Ε.

Σε απόσταση μόλις μισής ώρας Β/Δ του χωριού μας (Αγία Σοφία) και σχεδόν παραπλεύρως του δρόμου που οδηγεί προς το Παρθένι, βρίσκεται ένα περίτεχνο αρχιτεκτονικό μνημείο, το οποίο επισκέπτονται συχνά, οι λίγοι και ευρηματικοί (έτσι πρέπει) εναπομείναντες πεζοπόροι του χωριού μας. Αναφερόμαστε στη μεταλλική γέφυρα του τρένου,

Εδώ και μέρες το Σχολείο μας βρίσκεται «επί ποδός», λόγω των έντονων προετοιμασιών για την επέτειο της 25ης Μαρτίου. Ο δάσκαλος είχε αναθέσει ποιήματα και διάλογους στους μαθητές και σχεδόν σε καθημερινή βάση είχαμε πρόβες επί σκηνής και απαγγελίες ποιημάτων.

Την ησυχία των κατοίκων του χωριού, διαταράσσει ευχάριστα τούτη την περίοδο, ο χαρακτηριστικός  εκείνος ήχος του νερού που κυλάει στη ρεματιά. Οι πιο ρομαντικοί μιλούν για το κελάρυσμα του ποταμού, άλλοι πάλι με έντονα ποιητική διάθεση, κάνουν λόγο, για το τραγούδι της ρεματιάς.

 Ήταν αδελφή του Γεωργίου Κων. Ρόλλα, που σκοτώθηκε στο Αλβανικό Μέτωπο. Κόρη του αείμνηστου Κων/νου Ρόλλα ή Ζέρβα και της θειά Λευτέρως, αλησμόνητες μορφές, που δέσποζαν με την παρουσία τους για δεκάδες χρόνια στην ομορφότερη γειτονιά του χωριού μας, εκεί χαμηλά στα περιβόλια και τη ρεματιά.

Δένδρα γυμνά από φύλλα και ρεματιές δίχως την πανέμορφη καταπράσινη φορεσιά τους. Φουγάρα που καπνίζουν ασταμάτητα. ΄Ερημοι δρόμοι και γειτονιές. Άνθρωποι χωμένοι στα σπίτια, με πρώτιστο μέλημα τα καυσόξυλα για το τζάκι και τη στόφα. Εικόνες χειμωνιάτικες……,