Στην Ν.Α. είσοδο του Ιερού Ναού της Αγίας Σοφίας του χωριού μας, ψηλά και στο δεξιό μέρος αυτής, βρίσκεται εντοιχισμένη μία μαρμάρινη πέτρα με λεία επιφάνεια, που επάνω της είναι χαραγμένη μια επιγραφή, το περιεχόμενο της οποίας δεν είναι αναγνώσιμο, λόγω αποστάσεως, από τον προαύλιο χώρο του ναού, όπου διέρχονται και παραμένουν διαβάτες.

Το γεγονός τούτο, προκάλεσε περιέργεια σ’ ένα μικρό ψαλτάκι του χωριού, πριν από σαράντα περίπου χρόνια, κι όταν αυτό ήταν σε ηλικία 13 ετών.

Καθ΄ υπόδειξη και με τη βοήθεια του, Αρχιεπίτροπου τότε, Παναγιώτη Ρούνη, ανέβηκε με τη σκάλα στο ύψος της πέτρας και αντέγραψε το περιεχόμενο αυτής, σε ένα χαρτί.

Η μαρμάρινη πέτρα έγραφε: « Την 2 Ιουνίου 1879. Αρχιτέκτων Δ. Π. Τάμπαρης »

Ύστερα, με πρωτοβουλία του ίδιου Επιτρόπου και του Ιερέα του χωριού, κατασκευάστηκε μία πινακίδα με το ίδιο περιεχόμενο, με έντονη όμως γραμματοσειρά, η οποία τοποθετήθηκε στο δεξιό μέρος και ψηλά, επί της σημερινής κεντρικής εισόδου του Ιερού ναού, ώστε να είναι αναγνώσιμο.

Εκατόν σαράντα (140) χρόνια ζωής, συμπλήρωσε μόλις χθες (2 Ιουνίου), ο Ιερός Ναός της Αγίας Σοφίας του χωριού μας.

Εκατόν σαράντα (140) χρόνια από την περάτωσή του, την πρώτη Θεία Λειτουργία, ή την τελετή εγκαινίων.

Εκατόν σαράντα (140) χρόνια, η καρδιά της ΑγιαΣοφιάς χτυπά σε τούτον τον περικαλλή Ιερό Ναό, που αποτελεί το πνευματικό και το επικοινωνιακό κέντρο του χωριού μας.

Εκατόν σαράντα (140) χρόνια οι ΑγιαΣοφίτες, χαίρονται, λυπούνται, κλαίνε και έρχονται σε βαθυστόχαστη περισυλλογή, μέσα και γύρω απ΄ τον Ιερό τούτο ναό, που έχτισε ο αείμνηστος Καστρίτης Αρχιτέκτονας, με τη συνδρομή άλλων Καστριτών και ΑγιαΣοφιτών χτιστών και λιθοξόων.

Και θα συνεχίσει να «ζει» για πολλά ακόμη, αφού είναι άρρηκτα συνδεδεμένος με τη ζωή μας, τα παιδικά μας χρόνια, τα κάθε λογής βιώματά μας και την ιστορία του τόπου μας.