Με το που μίσιασε ο Φλεβάρης, έδειξε τελικά τα «δόντια του» στις ανεμώνες, τα ζουμπούλια και τις ανθισμένες αμυγδαλιές, λες και θύμωσε μαζί τους που βιάστηκαν να τον αγνοήσουν και να προμηνύσουν τον ερχομό της Άνοιξης.

Τούτος ο θυμός όμως, η ελαφρά πασπάλα του χιονιού, δεν ήταν παρά μια ευχάριστη έκπληξη για τους κατοίκους του χωριού, που βρήκαν αφορμή για έναν ευχάριστο πρωινό περίπατο στις γειτονιές του.

Μαζί με τις υπόλοιπες ομορφιές, είδαν τα ζουμπούλια, τ’  άνθη της αμυγδαλιάς και τ’ άλλα αγριολούλουδα, που με σύμμαχο το πρωινό αεράκι, είχαν τινάξει από πάνω τους το χιόνι κι έδειξαν το χρώμα τους, θυμίζοντας στον τελευταίο μήνα του χειμώνα, ότι αυτά τελικά θα επικρατήσουν στην αέναη μάχη με το χρόνο.