Προεξάρχοντος του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη μας, Μαντινείας και Κυνουρίας κ. κ. Αλέξανδρου και με τη συμμετοχή αρκετών Ιερέων και πλήθους πιστών από την ευρύτερη περιοχή, τελέστηκε ο Εσπερινός στον νεοαναγειρόμενο Ιερό ναό της Αγίας Κυριακής στο Αρκαδικό χωριό, παραμονή της ομώνυμης εορτής.

Η πίστη στους Αγίους Αναργύρους, η ελπίδα στη θαυματουργό δύναμή τους, αλλά και η αγάπη για την παράδοση και το θαυμάσιο περιβάλλον του τόπου μας, ήταν τα κύρια κίνητρα, που προσέλκυσαν αρκετούς ντόπιους και ξένους προσκυνητές στο εξωκλήσι των Αγίων Αναργύρων, κατά τον Εσπερινό και τη Θεία Λειτουργία, που τελέστηκαν αντιστοίχως, παραμονή και ανήμερα της…

Μέσα στον Ιούλιο, πριν από δεκάδες χρόνια, ένα αλλιώτικο πανηγύρι συνέβαινε στον τόπο μας, που κρατούσε αρκετές ημέρες. Πλήθος ανθρώπων, ιδίως παιδιών, κατέφθαναν στο χώρο γύρω απ΄το κάθε αλώνι, για να παρακολουθήσουν, αλλά και να βοηθήσουν στην πιο γραφική ίσως αγροτική εργασία, το αλώνισμα.

Το Σαββατιάτικο λουτρό μέσα στη σκάφη, ήταν μια απ’ τις αγαπημένες και πιο εξαναγκαστικές συνήθειες των γονιών μας, για την οποία εμείς νιώθαμε έντονη αποστροφή και δυσφορία και προσπαθούσαμε με κάθε τρόπο ν’ αποφύγουμε.

Το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο της Ενορίας μας, προσκαλεί τους πιστούς και όλους τους ΑγιαΣοφίτες στο εξωκλήσι των Αγίων Αναργύρων, παραμονή και ανήμερα της εορτής, (Tρίτη 30-6 και Τετάρτη 01-7-2020), για να εορτάσουμε και να τιμήσουμε με την παρουσία μας, τη μνήμη των Αγίων.

Ο αύλακας από κεραμικό υλικό που διέσχιζε το χωριό μας και κατέληγε σε συγκεκριμένη τοποθεσία, αποτελούσε, προφανώς, τμήμα αρχαίου υδραγωγείου που εξυπηρετούσε τις ανάγκες των πρώτων αρχαίων οικιστών, που είχαν εγκατασταθεί στον τόπο μας.

Μετά την παρέλευση ενός έτους και λίγων ημερών από την ημέρα που ανέλαβε καθήκοντά του το νέο Δ. Σ. (09-6-2019) του Πολιτιστικού και Εξωραϊστικού Συλλόγου ΑγιαΣοφιτών, εκθέτουμε τις πιο κάτω δραστηριότητες που επιτέλεσε, κατά το απερχόμενο ετήσιο χρονικό διάστημα.

Εφέτος, πέρα στο μικρό χωριό της Ντουμινάς (Βαθειά λέγεται σήμερα), στην καθιερωμένη μάχη που δίνει τέτοια μέρα, ο χρόνος με τους ανθρώπους, νίκησε ο χρόνος.

Η αγωνία και η λαχτάρα ενός δάσκαλου της παλιάς εποχής,  για την αποπεράτωση (και την έγκαιρη κάλυψη των βασικών λειτουργικών αναγκών) του Δημοτικού μας Σχολείου στο οποίο εδίδασκε, εκδηλώνεται μεταξύ άλλων, μέσα από το περιεχόμενο μιας επιστολής την οποία είχε αποστείλει σε κάποιο απόδημο ΑγιαΣοφίτη, ευκατάστατο «Μπρούκλη» του εξωτερικού.

Απεβίωσε στην Αθήνα, όπου και διέμενε τα περισσότερα χρόνια της ζωής του, ο Σοφιανός Λαμπίρης, ετών 98. Ήταν γιος του Δημητρίου Λαμπίρη, που είχε το παρωνύμιο «Καρλής» και της Στυλιανής. Είχε γεννηθεί και είχε περάσει τα πρώτα ευαίσθητα χρόνια της ζωής του στην Αγία Σοφία.