Στο βάθος της κεντρικής ρεματιάς, κάτω απ’ τα βαθύσκιωτα πλατάνια, τους κισσούς και τις βελανιδιές, βρίσκονται οι δύο (2) παραδοσιακές πέτρινες βρύσες του χωριού μας, σε απόσταση πεντακόσια (500) περίπου μέτρα η μία από την άλλη, στην Κάναλη και τα Ρολλέικα αντίστοιχα. Κατασκεύασμα ΑγιαΣοφιτών μαστόρων, Σιαβελιάνων και άλλων, το έτος 1912 η πρώτη, σύμφωνα  και με τη σχετική χάραξη που φέρει στο ύψος της καμάρας, κι ακόμα παλιότερα η άλλη.

Απ΄αυτές προμηθεύονταν νερό οι ΑγιαΣοφίτες, μέχρι και το τέλος της δεκαετίας 1960, όταν άρχισε να κατασκευάζεται το υδραγωγείο του χωριού μας. Η συνηθισμένη εικόνα των γυναικών με το βαρέλι στον ώμο για πιόμα και για κάλυψη πρώτων αναγκών του σπιτιού, υπάρχει ακόμη, μόνο στη μνήμη των λιγοστών γερόντων του χωριού. Εμείς οι νεώτεροι, θυμόμαστε μόνο την ολιγόλεπτη στάση ζώων και ανθρώπων σε αυτά τα σημεία, για να ξεδιψάσουμε στο διάβα μας για τα περιβόλια στα Ρολλέικα, την Κουμαριά, το Λάζο, αλλά και το ξωκλήσι των Αγίων Αναργύρων. Ονειρικές εικόνες μιας άλλης περασμένης εποχής…

Σήμερα τα ΑγιαΣοφιτάκια, εκτιμώντας την ιστορική και παραδοσιακή αξία αυτών των Αρχιτεκτονικών μνημείων του χωριού μας, κατηφορίζουν κάθε καλοκαίρι, με πρωτοβουλία του Πολιτιστικού Συλλόγου και προβαίνουν στον καθαρισμό τους. Και επιβάλλεται αυτό να γίνεται, αφού έτσι θα διατηρήσουμε, στις νεώτερες γενιές, την παράδοση και την ιστορία του τόπου μας, αλλά και ανεξίτηλες στη μνήμη μας, αυτές τις μοναδικές νοσταλγικές εικόνες…

Μακάρι να υλοποιηθούν και οι ιδέες για την οριοθέτηση και καθαρισμό, ενός κεντρικού μονοπατιού, κατά μήκος της ρεματιάς, ώστε ντόπιοι και επισκέπτες να απολαμβάνουμε, εκτός απ΄ τις βρύσες και τα ερείπια των νερόμυλων και ένα ανεπανάληπτο, σπάνιας φυσικής ομορφιάς,  τοπίο, δίπλα στο ποτάμι.  Θα ναι σίγουρα αφορμή να προσελκύσουμε επισκέπτες στον τόπο μας, αφού η ρεματιά του χωριού μας είναι ομολογουμένως, ένα από τα σπάνια αξιοθέατα του χωριού μας. Ο Σ.Α.Ο.Ο της Τρίπολης πάντως περιμένει… το σύνθημα !!!