Στην Εκκλησιά και στο Σχολείο του χωριού, «τριγυρίζουν» επίμονα, οι σκέψεις όλων των ΑγιαΣοφιτών, τούτες τις ημέρες, αναπολώντας το όμορφο παρελθόν του τόπου μας και ειδικότερα τις εκδηλώσεις για τον εορτασμό της Εθνικής Επετείου της 25^ης Μαρτίου 1821 που λάμπρυναν τον τόπο μας, ενισχύοντας το αίσθημα αισιοδοξίας των κατοίκων.

Λαμπαδηδρομίες το βράδυ της παραμονής στα σοκάκια του χωριού από τους μαθητές του Σχολείου.

Το πρωί, ανήμερα της 25^ης Μαρτίου, οι μαθητές κατηφόριζαν στην Εκκλησιά, με ρυθμικό βηματισμό, απαγγέλλοντας εμβατήρια και κάνοντας στο διάβα τους, τους ευρισκόμενους στο καφενείο του χωριού και άλλους διαβάτες, να διακόψουν τις συζητήσεις και να τηρήσουν στάση προσοχής, αποτίοντας σεβασμό στη Σημαία και τη μαθητική πομπή.

Κι ύστερα, η Εκκλησιά άστραφτε από φουστανελάδες και πολύχρωμες Αμαλίες. Οι μανάδες καμάρωναν κρυφοκοιτάζοντας τα βλαστάρια τους, σπεύδοντας που και που να ισιώσουν την πτυχή κάποιας φουστανέλας, ή την πλεξίδα κάτω από το σκούφο κάποιας Αμαλίας, επιδεικνύοντας ταυτοχρόνως η καθεμιά, το καμάρι της για το δικό της το παιδί.

Ο δάσκαλος εκφωνούσε τον πανηγυρικό της ημέρας, υπό το νηφάλιο γελαστό βλέμμα του Ιερέα, αποσπώντας μετά το πέρας, δεκάδες χειροκροτήματα προσκυνητών, που έλαμπαν από χαρά, εξαιτίας της ανείπωτης  κοσμοσυρροής που συνέβαινε  στην Εκκλησιά ………………..

Το μέλλον του χωριού μας προβλέπεται λαμπρό, τόσα παιδιά, τόσα χαμόγελα, τόσα αισιόδοξα πρόσωπα, τόσες ελπίδες, τόσα όνειρα !

Κι ύστερα στην κατάμεστη αίθουσα του Σχολείου, έμπροσθεν της σκηνής και κάτω απ΄τα βλέμματα των ηρώων της Επανάστασης του 1821,  ποιήματα, διάλογοι, καρυοφύλλια, δάκρυα, χειροκροτήματα  ……………..

Τριάντα τέσσερα (34) χρόνια πέρασαν από τότε που έκλεισε οριστικά το Δημοτικό μας Σχολείο. Τριάντα τέσσερα (34) ολόκληρα χρόνια εξακολουθούν οι αναμνήσεις να βασανίζουν με ανελέητο τρόπο το μυαλό των λιγοστών συγχωριανών μας, ειδικά τούτες τις ημέρες……..

Ελπίζουμε για καλό.

Χρόνια Πολλά. Ζήτω το Αθάνατο 1821.