Εκείνη η γοητεία, μαζί με το μυστήριο που προκαλούσαν στον καθένα, τα δύο (2) βουνά του χωριού μας, η Μπαστούνα και ο Κόζικας, εξαιτίας της σπάνιας φυσικής τους ομορφιάς, αλλά και της δυσκολίας να τα κατακτήσεις, σε λίγο θα αποτελούν ένα όμορφο νοσταλγικό παρελθόν. 

Κανείς παλαιός Αγιασοφίτης δεν μπορεί να ξεχάσει τα άλλοτε πλούσια και καρποφόρα περιβόλια του χωριού, που βρίσκονταν δίπλα στη ρεματιά, στον Κουμαριά, στα Λαμπιρέικα, στον Άμμο, στο Μόσχο, στα Ρολλέικα κ.α., αλλά ούτε και κείνη την ευρηματική και νοσταλγική διαδικασία του «Ποτιστή» που φρόντιζε για το ανοιγόκλεισμα της δεξαμενής και για το κανονικό – δίκαιο…

Παρασκευή της Διακαινησίμου σήμερα (06-5-2016), εορτή της Ζωοδόχου Πηγής. Την παραπάνω εορτή, τίμησαν με την παρουσία τους στο εξωκλήσι των Αγίων Αναργύρων αρκετοί ΑγιαΣοφίτες,

10 Απριλίου 1961. Πάσχα στην Αγία Σοφία, πριν από 55 χρόνια. Δύο (2) μέρες κράταγε τα παλαιότερα χρόνια, το γλέντι του Πάσχα στο χωριό μας.

Έκδηλα συναισθήματα χαράς, συγκίνησης κι ελπίδας για τον τόπο μας, προκάλεσε στον καθένα μας, η βραδινή κοσμοσυρροή στη Εκκλησία του χωριού, ντόπιων και απόδημων ΑγιαΣοφιτών, για να ακούσουν τη «Ζωή εν Τάφω» και να συμμετάσχουν στην περιφορά του Επιταφίου.

Ο Πρόεδρος του Πολιτιστικού μας Συλλόγου, Παναγιώτης Ι. Λυμπέρης, μαζί με τον Πρόεδρο της Τοπικής μας Κοινότητας, Χρήστο Δ. Ταλαγάνη, εύχονται σε όλους τους απανταχού ευρισκόμενους ΑγιαΣοφίτες, Χρόνια Πολλά και Καλή Ανάσταση. 

« Ιδού ο Νυμφίος έρχεται, εν τω μέσω της νυκτός….» « Ερχόμενος ο Κύριος προς το εκούσιο πάθος, τοις Αποστόλοις έλεγε εν τη οδώ….» Με τους παραπάνω και άλλους εξαίσιους ύμνους της Εκκλησίας μας, που απέδωσαν το κατά δύναμη οι Ψαλτάδες, άρχισε η Εβδομάδα των Παθών στη μικρή και όμορφη Εκκλησία του χωριού μας,

Ένας οργασμός χρωμάτων και συναισθημάτων, κυριαρχεί τούτη την περίοδο στον τόπο μας. Οι ανθισμένες Μαμουκαλιές, οι Μέλοι, οι Αχλαδιές, οι Γκορτσιές, τα Σπάρτα και τόσα άλλα πολύχρωμα λουλουδάκια, σε συνδυασμό τις υψηλές, για την εποχή, θερμοκρασίες, προκαλούν ευχαρίστηση στα πλάσματα της Φύσης, πρωτίστως σε ζώα, αλλά και ανθρώπους.

Η αγάπη του Τάσου, προς το χωριό της καταγωγής του (τη γενέτειρα του παππού και της μητέρας) είχε εκδηλωθεί πριν από πολύ καιρό, με αρκετούς τρόπους, που έπεισαν και τον πιο δύσπιστο, ότι η ΑγιαΣοφιά μας, έχει σύμμαχο και υποστηρικτή στα δύσκολα, έναν ακόμα νέο άνθρωπο.

Την ανεξέλεγκτη εκείνη επιθυμία των παιδικών μας χρόνων (διαστροφή κατ΄ ορισμένους), το ψάξιμο για κοτσυφοφωλιές, αναπολήσαμε προσφάτως, όταν αντικρίσαμε μία απ΄αυτές,