Αγία Σοφία Blog

Η ιογενής νόσος, που εκδηλώνεται στη χώρα μας με μορφή πανδημίας, την παρούσα χρονική περίοδο, η οποία έχει τρομοκρατήσει μεγάλο μέρος του πληθυσμού, δεν είναι η μοναδική στη μακρόχρονη, ανά τους αιώνες, ιστορία της. Και τούτο πρέπει να μας παρηγορεί και να μας γεμίζει ελπίδα, ότι κάποτε θα αποτελεί μια δυσάρεστη ανάμνηση.

Προς τιμή της μνήμης των ηρώων του χωριού μας, που πολέμησαν στο Αλβανικό Μέτωπο, κατά την περίοδο 1940-41, παραθέτουμε σήμερα μερικά συγκλονιστικά αποσπάσματα από το Βιβλίο: «Από τη ζωή μου στον Πόλεμο, Αλβανία 1940-41» του αείμνηστου ΑγιαΣοφίτη, Επιθεωρητή Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης, Βασιλείου Γ. Καραζάνου,

Ο Βασίλης ΚΑΡΑΖΑΝΟΣ γεννήθηκε το έτος 1908 στην Αγία Σοφία. Το όνομα ΚΑΡΑΖΑΝΟΣ, είναι ένα από τα εννέα ονόματα των πρώτων οικιστών του χωριού. Ο πατέρας του, Γιώργος του Αντωνίου Καραζάνου και η μητέρα του Μαρία, το γένος Μιχάλη Γρηγορίου από την Μεσσοράχη Καστρίου.

Ως πρώτοι οικιστές στο χωριό μας (Αγία Σοφία), φέρονται, σύμφωνα με τα «Κυνουριακά» (Αθήνα 1930) του Καλλίστρατου Καλλούτση, ένας Λαμπίρης, ένας Φαρμασώνης και ένας Σιαβελής, οι οποίοι άρχισαν σταδιακά να εγκαθίστανται στο νέο οικισμό τους από το έτος 1850 από το χωριό Καράτουλα Κυνουρίας.

Σημαντικό κομμάτι της ζωής μας, όπως και των γονιών μας, ήταν οι συχνές επισκέψεις στην πρωτεύουσα του Νομού, την Τρίπολη, από τις οποίες, κάθε φορά, αποκομίζαμε σημαντικές εντυπώσεις.

Η λιτότητα που χαρακτήριζε το μαγειρειό και τα κουζινικά σκεύη των σπιτιών, των κοντινών μας προγόνων, μητέρων και γιαγιάδων μας, ήταν λίγο πολύ γνωστή σε όλους, ειδικά σε αυτούς που μετρούν λίγες δεκάδες χρόνια στην ηλικία.

Έχουν περάσει δεκάδες χρόνια από τότε, κι όμως δε θα ξεχάσουμε ποτέ, την εικόνα του συνοφρυωμένου προσώπου του γεροΠέτρου Αντωνάκου, ως και εκείνους τους βαρύγκωμους αναστεναγμούς που έβγαζε  απ’ τα σωθικά του, κάθε, μα κάθε φορά, που εμείς οι μικρότεροι, τον ρωτούσαμε επιμόνως και με περιέργεια, για τη μεγαλύτερη πολεμική περιπέτεια της ζωής του…!

Το ναυάγιο του καταδρομικού «Έλλη», που συνέβη στο λιμάνι της Τήνου, πριν από 80 χρόνια, ανήμερα της εορτής της Κοίμησης της Θεοτόκου, ύστερα από τορπίλη που δέχθηκε από Ιταλικό υποβρύχιο και είχε ως αποτέλεσμα το θάνατο ενός υπαξιωματικού και 8 ναυτών και τον τραυματισμό 24 μελών του πληρώματος, δεν ήταν το πιο σημαντικό ναυτικό δυστύχημα…

Κύριο μέλημα και έγνοια των γονιών μας, κατά την παιδική μας ηλικία, ήταν η μέριμνα για την αποφυγή σοβαρού τραυματισμού μας, ή και θανάτου ακόμα, συνεπεία ατυχήματος από τυχόν σκαρφάλωμα στα απόκρημνα και κοφτερά βράχια της «Κορακοφωλιάς», μιας περιοχής που απέχει 2 χλμ. Β. Α. του χωριού μας, τα οποία, με τη θέα τους και…

Βλαχόστρατα. Έτσι ονομάζονταν στη γλώσσα των ντόπιων, το τμήμα εκείνο της ημιονικής οδού που διέσχιζε τη βουνοπλαγιά της Ροϊνάς, επάνω απ΄ τη σιδηροδρομική γραμμή και σχεδόν παράλληλα μ’  αυτή.