Το Σαββατιάτικο λουτρό μέσα στη σκάφη, ήταν μια απ’ τις αγαπημένες και πιο εξαναγκαστικές συνήθειες των γονιών μας, για την οποία εμείς νιώθαμε έντονη αποστροφή και δυσφορία και προσπαθούσαμε με κάθε τρόπο ν’ αποφύγουμε.

Το Εκκλησιαστικό Συμβούλιο της Ενορίας μας, προσκαλεί τους πιστούς και όλους τους ΑγιαΣοφίτες στο εξωκλήσι των Αγίων Αναργύρων, παραμονή και ανήμερα της εορτής, (Tρίτη 30-6 και Τετάρτη 01-7-2020), για να εορτάσουμε και να τιμήσουμε με την παρουσία μας, τη μνήμη των Αγίων.

Ο αύλακας από κεραμικό υλικό που διέσχιζε το χωριό μας και κατέληγε σε συγκεκριμένη τοποθεσία, αποτελούσε, προφανώς, τμήμα αρχαίου υδραγωγείου που εξυπηρετούσε τις ανάγκες των πρώτων αρχαίων οικιστών, που είχαν εγκατασταθεί στον τόπο μας.

Μετά την παρέλευση ενός έτους και λίγων ημερών από την ημέρα που ανέλαβε καθήκοντά του το νέο Δ. Σ. (09-6-2019) του Πολιτιστικού και Εξωραϊστικού Συλλόγου ΑγιαΣοφιτών, εκθέτουμε τις πιο κάτω δραστηριότητες που επιτέλεσε, κατά το απερχόμενο ετήσιο χρονικό διάστημα.

Εφέτος, πέρα στο μικρό χωριό της Ντουμινάς (Βαθειά λέγεται σήμερα), στην καθιερωμένη μάχη που δίνει τέτοια μέρα, ο χρόνος με τους ανθρώπους, νίκησε ο χρόνος.

Η αγωνία και η λαχτάρα ενός δάσκαλου της παλιάς εποχής,  για την αποπεράτωση (και την έγκαιρη κάλυψη των βασικών λειτουργικών αναγκών) του Δημοτικού μας Σχολείου στο οποίο εδίδασκε, εκδηλώνεται μεταξύ άλλων, μέσα από το περιεχόμενο μιας επιστολής την οποία είχε αποστείλει σε κάποιο απόδημο ΑγιαΣοφίτη, ευκατάστατο «Μπρούκλη» του εξωτερικού.

Απεβίωσε στην Αθήνα, όπου και διέμενε τα περισσότερα χρόνια της ζωής του, ο Σοφιανός Λαμπίρης, ετών 98. Ήταν γιος του Δημητρίου Λαμπίρη, που είχε το παρωνύμιο «Καρλής» και της Στυλιανής. Είχε γεννηθεί και είχε περάσει τα πρώτα ευαίσθητα χρόνια της ζωής του στην Αγία Σοφία.

Εκείνο το μικρό γραφικό ξωκλήσι, που διακρίνεται σαν μια λευκή κουκίδα, Β. Δ. του χωριού μας και είναι αφιερωμένο στη μνήμη των Αγίων Δέκα, αλλά και στην «Ανάληψη του Κυρίου», είχε σήμερα την τιμητική του, λόγω της  ομώνυμης εορτής (Αναλήψεως του Κυρίου).

Πωλείται στο χωριό μας, παλαιά πέτρινη οικία, μετά υπογείου, εμβαδού 75 τ. μ., η οποία απέχει εκατό (100) περίπου μέτρα από την πλατεία του χωριού, με απεριόριστη θέα προς την κεντρική ρεματιά.

Εν όψει της περιόδου του καλοκαιριού από τους ανθρώπους του Δ. Σ. του Πολιτιστικού μας Συλλόγου, έγινε καθαρισμός της πέτρινης Βρύσης στη ρεματιά και των εξωτερικών χώρων των πηγών της «Μάνας» και του Πηγαδακίου.