Στην Εκκλησιά και στο Σχολείο του χωριού, «τριγυρίζουν» επίμονα, οι σκέψεις όλων των ΑγιαΣοφιτών, τούτες τις ημέρες, αναπολώντας το όμορφο παρελθόν του τόπου μας και ειδικότερα τις εκδηλώσεις για τον εορτασμό της Εθνικής Επετείου της 25ης Μαρτίου 1821 που λάμπρυναν τον τόπο μας, ενισχύοντας το αίσθημα αισιοδοξίας των κατοίκων.

«Τη Υπερμάχω Στρατηγώ τα νικητήρια…», σιγοψιθύρισαν σήμερα το βράδυ, οι λιγοστοί προσκυνητές, στην Εκκλησία του χωριού, σιγοντάροντας τους ψάλτες, υμνώντας, ταυτοχρόνως  και δοξάζοντας την Υπέρμαχο Θεοτόκο.

Εικόνες σπάνιες, ζηλευτές και περιζήτητες για την εποχή, βίωσαν την Κυριακή το βράδυ, οι ΑγιαΣοφίτες, στον προαύλιο χώρο του Δημ. Σχολείου, όπου γιόρτασαν τις Απόκριες, με μουσική, φαγοπότι και κυρίως με σπάνιο παραδοσιακό θέαμα. Eικόνες  μοναδικές.

Μία εντελώς λιτή και συνοπτική αναφορά, που αφορά τα αξιοθέατα κ.α. στοιχεία του τόπου μας, απέστειλε ο Πολιτιστικός Σύλλογος του χωριού, σε αρμόδιο υπάλληλο του Δήμου Βόρειας Κυνουρίας, προκειμένου τα στοιχεία αυτά, συμπεριληφθούν σε ένα Ταξιδιωτικό οδηγό, που θα καταρτίσει ο Δήμος, σε συνεργασία με τουριστικό φορέα της περιοχής.

Απεβίωσε σήμερα (26-02-2019) στο Νοσοκομείο Τρίπολης όπου νοσηλευόταν, ο συγχωριανός μας, Γεώργιος Παινέσης του Χρήστου, ετών 85. Ο εκλιπόν, καταγόμενος από τον Άγιο Πέτρο Κυνουρίας,

«Έγινα κληρικός εις το χωρίο της Αγίας Σοφίας Κυνουρίας, εξ αγάπης πολλής. Είμαι δημιούργημα της Αγίας Σοφίας. Δημιούργημα του αειμνήστου γέροντός μου πατρός, Ιερέα Γεωργίου Λαμπίρη και έτσι θα μείνω.

Οι παπαρούνες, χαίρονταν τη ζωή, έχοντας ανοίξει διάπλατα τα πέταλά τους, σε μια επιπλέον προσπάθεια για να συλλέξουν όσο το δυνατό περισσότερο ήλιο, αλλά και για να προσελκύσουν όσο το δυνατό περισσότερα έντομα στο εσωτερικό τους, στο στήμονα και τον ύπερο, φροντίζοντας για την αναπαραγωγή και διαιώνιση του είδους τους. Και τα καταφέρνουν καλά, χρόνια…

Μια φορά κι ένα καιρό, πριν από εκατό (100) και πλέον χρόνια, θα ΄ταν αρχές της δεκαετίας 1910, εγκαταστάθηκε στο χωριό μας οικογενειακώς, ο δάσκαλος Παναγιώτης ΣΩΤΗΡΑΚΟΣ, καταγόμενος από το Καστρί της Κυνουρίας. Νωρίτερα ο ίδιος, είχε υπηρετήσει ως δάσκαλος στο χωριό Τσερβάσι (σημερινή Περδικόβρυση). Τα χρόνια εκείνα το χωριό μας, δεν είχε μόνιμο Ιερέα.

Εδώ και αρκετές ημέρες, έχει ανθίσει η πιο πρώιμη Αμυγδαλιά του χωριού μας, αυτή που βρίσκεται στο παλιό Μερεντιτέϊκο σπίτι, σκορπίζοντας ευχάριστη διάθεση παντού, σε ζώα και ανθρώπους. Οι μέλισσες περιφέρονται και βουίζουν επάνω της σαν τρελές και οι λίγοι διαβάτες που περνούν από κοντά της, κρυφογελούν γεμάτοι αισιοδοξία.

Απ΄ το Καλοκαίρι, οι γεροντότεροι του χωριού, είχαν προβλέψει την επικρατούσα βαρυχειμωνιά. Οι βελανιδιές και η μεγάλη ποσότητα καρπών που είχαν θρέψει επάνω τους,  ήταν ένα απ΄ τα πολλά ενδεικτικά σημάδια που παρατήρησαν. Η μητέρα φύση, είχε κι αυτή προβλέψει ότι ο Χειμώνας θα ΄τανε βαρύς,